Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

Mijn broertje!

  • Natasja

    Hallo iedereen,

    Ik ben een vrouw uit Zutphen,ben 2 jaar geleden neergestoken door mn broertje die schizofreen is,en in het hoge noorden in de mesdagkliniek zit…

    Nu heb ik hem al 2 jaar niet gezien,geen contact,maar toch mis ik hem!!!

    Van die kliniek mag ik hem niet zien,@!#$ waarom dan niet tis mn vlees en bloed,snap het aan de ene kant wel,maar aan de andere kant niet ,het zal negatief voor hem uitpakken als ik hem zou zien……

    Er zijn weinig mesen die me begrijpen,en langs deze weg wil ik graag met mensen in contact komen die ook in deze situatie zitten…

    Iemand met deze ziekte is heel erg maar de mensen om hem heen,zoals mn ouders ikzelf ben ten einde raad…..zoveel vragen aan hem waarom? heb je me neergestoken wat heb ik je aangedaaan,waarom laat je niks van je horen???

    En ik krijg nergens een antwoord op,en word er erg verdrietig van!!

    Midden in de nacht stak hij mij neer waar mn kids bij waren!

    Hij kan er niks aan doen hij weet het niet meer,maar ik wel!!!

    Voel elke dag de pijn het verdriet mn machteloos gevoel….

    Zijn er mensen die hier ook in zitten zijn er wel mensen die me begrijpen???

    Gister was zn verjaardag…..ik mag hem niet eens aan de telefoon…..ik weet niet eens hoe hij er meer uit ziet,het enige beeld wat ik van hem heb is dat hij met een heel groot mes voor me staat….

    Veel liefs van iemand die elke dag leeft met een hoop verdriet…

  • Kim

    Ik wil alleen zeggen dat ik het heel erg vind voor je. Ik zou me persoonlijk niet goed kunnen voorstellen dat ik iemand iets zou aandoen maar ik kan me voor een deel wel voorstellen wat er door zijn hoofd gegaan moet zijn op het moment dat hij het deed. Met deze ziekte is het 24/7 vechten ertegen, je moet blijven vechten tegen jezelf tegen je gedachten, ze niet toelaten en steeds proberen iets te vinden waardoor je ‘normaa’ kan blijven. Ik heb ook een tijd gehad dat ik agressief was (maar eigenlijk was het ergste wat er ooit gebeurde dat ik een ruitje insloeg) maar dat waren voornamelijk de gedachten en ik was heel erg psychotisch, zo erg zelfs dat ik niet precies meer wist wat echt was en wat niet. Ik ben daaruit gekomen maar word eens in de zoveel tijd (iedere zoveel tijd ongeveer 7 - 14 dagen) psychotisch, daar ben ik me bewust van. Zoals ik me nu voel ben ik bijvoorbeeld randje psychotisch maar het voelt belangrijk om het met jou te delen.