Een boertje die niet wil!

• 

  carolien

  15-10-2002 16:08

  Hallo,

  Ik( Carolien,25) zit meteen probleem als zus van een schizofreen broertje(22)

  mijn broertje is op dit moment opgenomen in een inrichting in het noorden van het land. hij zit daar met een RM en is zeer “vluchtgevaarlijk”zoals ze dat noemen en heel aggresief, daarom heb ik het advies gekregen o niet bij mijn broertje op bezoek te gaan omdat hij dan ook weer prikkels krijgt en dat zal de nodige stress met zich mee brengen en dat is niet goed.

  hij is heel moelijk te benaderen en ziet het nut van opname niet in, hij is zo slim dat hij veel hulpverleners om de tuin heeft geleidt, en hij dus vaak zijn zin in dingen wel krijgt.

  Hij is zeer achterdochtig en zeer aggresief tegen mijn ouders die om de dag (als het goed gaat) bij hem langs komen. ik zie dat mijn ouders niet veel langer kunnen (mijn broertje is al ziek van af zijn 15 en is nu 22) Mijn broetje ziet zelf niet in dat hij geholpen moet worden om verder te kunnen en hij is zijn“gevoel”voor anderen kwijt. beschuldigt mijn ouders van van alles en scheld ze uit en maakt altijd ruzie en dat loopt soms uit oplichamelijk geweld. mijn ouders kunnen hun Jongen neit laten vallen en zijn (ik ook) radeloos wat kunnen we nog doen, de hulpverlening waar hij nu zit kan niets voor hem doen en wil hem overplaatsen maar de wachtlijsten zijn in de andere instantie meer dan 6 maand en zijn RM is nu nog maar 2 maand geldig.

  ik weet dat hetheel moelijk is om door de wirwar van hulpverlenende instantie's de juiste te vinden en eindelijk iemand die wet waar hij over praat en niet zo'n assistent die geen kaas heeft gegeten van een “moelijk geval”

  Tot slot voor alle hulpverleners die dit lezen, Het zinnetje ïk begrijp u bezorgt heid"

  is het ergste wat je kunt zeggen vooor elke keer dat ik dit te horen heb gekregen een baksteen had gekregen had ik nu al een heel huis kunnen bouwen dus wees er niet te snel mee, “weet je wel echt hoe ze zich voelen?”en hoevaak hebben ze dit al gehoord.
• 

  Natasja

  18-11-2002 11:19

  Hoi Carolien

  Met de tranen in mn ogen lees ik je verhaal,ik voel me net zo mijn broertje is ook schizofreen,hij zit op de mesdagkliniek in groningen ,en mag hem ook niet zien.

  Hij is daar al 2 jaar en op de dag van vandaag wacht ik nog steeds op een kaartje of een briefje….of whatever….man wat mis ik hem ondankds wat hij mij heeft aangedaa,ik voel me zo machteloos ik kan niks voor hem doen.

  Mijn broertje is 17 nov 22 geworden,en helaas ik was niet bij zn verjaardag,wanneer komt de dag dat ik hem dan zal zien,ze zeggen daar is niet goed voor hem ,maar wel goed voor mij!!!!!
• 

  carolien

  27-11-2002 13:53

  Hoi Natasja,

  He he eindelijk iemand die begrijpt hoe het is om een broertje te heben die geestelijkziek is, dit klinkt misschien wat raar ik had natuurlijk leiver dat jou broertje niet ziek was maar ik ben al heel lang op zoek naar iemand die enigzins kan in voelen hoe het is.

  tuurlijk zijn mijn ouders heel begrip vol maar dat is toch anders en zij hebben al zoveel aan zorgen en dan heb ik zo iets van laat maar ik “verwerk het zelf wel”gelukkig heb ik een hele lieve vriend die me altijd met raad en daad en natuurlijk liefde bijstaat maar iemand die hetzelfde ongeveer meemaakt is toch net iets anders.

  Om je broertje niet te zien is misschien volgens de hulpverleners goed maar hoe jij je daarbij voelt hebben ze niet door.

  Misschien een onbeleefde en rare vraag maar de Mesdag is toch niet echt een psychiatrisch ziekenhuis/opvang?

  Heb je helemaal geen kontact meer met hem omdat hij dit zelf niet meer wil of omdat het “beter is?”

  ik hoop dat je me snel weer een e mail stuurt.

  groetjes en hou je goed.

  Natasja schreef:

  >

  > Hoi Carolien

  > Met de tranen in mn ogen lees ik je verhaal,ik voel me net zo

  > mijn broertje is ook schizofreen,hij zit op de mesdagkliniek

  > in groningen ,en mag hem ook niet zien.

  > Hij is daar al 2 jaar en op de dag van vandaag wacht ik nog

  > steeds op een kaartje of een briefje….of whatever….man

  > wat mis ik hem ondankds wat hij mij heeft aangedaa,ik voel me

  > zo machteloos ik kan niks voor hem doen.

  > Mijn broertje is 17 nov 22 geworden,en helaas ik was niet

  > bij zn verjaardag,wanneer komt de dag dat ik hem dan zal

  > zien,ze zeggen daar is niet goed voor hem ,maar wel goed voor

  > mij!!!!!
• 

  Britt

  16-01-2003 18:34

  carolien schreef:

  >

  > Hoi Natasja,

  >

  > He he eindelijk iemand die begrijpt hoe het is om een

  > broertje te heben die geestelijkziek is, dit klinkt misschien

  > wat raar ik had natuurlijk leiver dat jou broertje niet ziek

  > was maar ik ben al heel lang op zoek naar iemand die enigzins

  > kan in voelen hoe het is.

  > tuurlijk zijn mijn ouders heel begrip vol maar dat is toch

  > anders en zij hebben al zoveel aan zorgen en dan heb ik zo

  > iets van laat maar ik “verwerk het zelf wel”gelukkig heb ik

  > een hele lieve vriend die me altijd met raad en daad en

  > natuurlijk liefde bijstaat maar iemand die hetzelfde ongeveer

  > meemaakt is toch net iets anders.

  >

  > Om je broertje niet te zien is misschien volgens de

  > hulpverleners goed maar hoe jij je daarbij voelt hebben ze

  > niet door.

  >

  > Misschien een onbeleefde en rare vraag maar de Mesdag is toch

  > niet echt een psychiatrisch ziekenhuis/opvang?

  >

  > Heb je helemaal geen kontact meer met hem omdat hij dit zelf

  > niet meer wil of omdat het “beter is?”

  >

  > ik hoop dat je me snel weer een e mail stuurt.

  >

  > groetjes en hou je goed.

  >

  >

  > Natasja schreef:

  > >

  > > Hoi Carolien

  > > Met de tranen in mn ogen lees ik je verhaal,ik voel me net zo

  > > mijn broertje is ook schizofreen,hij zit op de mesdagkliniek

  > > in groningen ,en mag hem ook niet zien.

  > > Hij is daar al 2 jaar en op de dag van vandaag wacht ik nog

  > > steeds op een kaartje of een briefje….of whatever….man

  > > wat mis ik hem ondankds wat hij mij heeft aangedaa,ik voel me

  > > zo machteloos ik kan niks voor hem doen.

  > > Mijn broertje is 17 nov 22 geworden,en helaas ik was niet

  > > bij zn verjaardag,wanneer komt de dag dat ik hem dan zal

  > > zien,ze zeggen daar is niet goed voor hem ,maar wel goed voor

  > > mij!!!!!

  Hallo Carolien en Natasja,

  Ik heb een zoon met die ziekte, dus ik kan er van meepraten. Als ouders hebben wij ook veel verdriet, wij hebben alles gedaan wat we kunnen, maar wij hadden het tijdens zijn psychose ook gedaan, wat ons verweten is….terwijl wij helemaal onschuldig zijn. Ik weet niet hoe wij dit kunnen overleven, maar je gaat niet dood van verdriet.

  Groetjes

  Britt
• 

  Joannes Maria

  11-02-2003 12:16

  Beste Carolien,

  Het is vrij logisch dat hij niet wil, zou jij wel willen?

  Ik niet. Ik zou ook proberen te ontsnappen op welke manier dan ook.

  Die doctoren weten niet wie hij is en wat er met hem aan de hand is, daar hebben ze geen enkel idee van. Ze bluffen jullie aan de kant om zelf belangrijk te kunnen zijn. Ze helpen hem niet echt en dat heeft hij heel goed door! Hoewel waarschijnlijk niet altijd echt slim ( anders was hij er al uit) heb ik wel bewondering voor je broer. Hij is een echte ( dappere) man, blijf hem altijd zo behandelen!

  Lees je mijn andere reacties ook?

  Als je wilt, spreken we eens met elkaar en zoeken we een oplossing.

  Joannes Maria, medicijnman en verhalenverteller

  http://back.to/landlife carolien schreef:

  >

  > Hallo,

  >

  > Ik( Carolien,25) zit meteen probleem als zus van een

  > schizofreen broertje(22)

  > mijn broertje is op dit moment opgenomen in een inrichting in

  > het noorden van het land. hij zit daar met een RM en is zeer

  > “vluchtgevaarlijk”zoals ze dat noemen en heel aggresief,

  > daarom heb ik het advies gekregen o niet bij mijn broertje op

  > bezoek te gaan omdat hij dan ook weer prikkels krijgt en dat

  > zal de nodige stress met zich mee brengen en dat is niet goed.

  >

  > hij is heel moelijk te benaderen en ziet het nut van opname

  > niet in, hij is zo slim dat hij veel hulpverleners om de

  > tuin heeft geleidt, en hij dus vaak zijn zin in dingen wel

  > krijgt.

  >

  > Hij is zeer achterdochtig en zeer aggresief tegen mijn ouders

  > die om de dag (als het goed gaat) bij hem langs komen. ik zie

  > dat mijn ouders niet veel langer kunnen (mijn broertje is al

  > ziek van af zijn 15 en is nu 22) Mijn broetje ziet zelf niet

  > in dat hij geholpen moet worden om verder te kunnen en hij is

  > zijn“gevoel”voor anderen kwijt. beschuldigt mijn ouders van

  > van alles en scheld ze uit en maakt altijd ruzie en dat loopt

  > soms uit oplichamelijk geweld. mijn ouders kunnen hun Jongen

  > neit laten vallen en zijn (ik ook) radeloos wat kunnen we nog

  > doen, de hulpverlening waar hij nu zit kan niets voor hem

  > doen en wil hem overplaatsen maar de wachtlijsten zijn in de

  > andere instantie meer dan 6 maand en zijn RM is nu nog maar 2

  > maand geldig.

  >

  > ik weet dat hetheel moelijk is om door de wirwar van

  > hulpverlenende instantie's de juiste te vinden en eindelijk

  > iemand die wet waar hij over praat en niet zo'n assistent die

  > geen kaas heeft gegeten van een “moelijk geval”

  >

  > Tot slot voor alle hulpverleners die dit lezen, Het zinnetje

  > ïk begrijp u bezorgt heid"

  > is het ergste wat je kunt zeggen vooor elke keer dat ik dit

  > te horen heb gekregen een baksteen had gekregen had ik nu al

  > een heel huis kunnen bouwen dus wees er niet te snel mee,

  > “weet je wel echt hoe ze zich voelen?”en hoevaak hebben ze

  > dit al gehoord.