Is mijn vriend schizofreen?

• 

  I.

  13-03-2004 20:52

  Mijn vriend heeft mij verteld dat ie al sinds dat hij een jaar of 6 is een stem in zijn hoofd heeft. Die stem is zeer dominant en draagt hem op dingen te doen. Wanneer hij deze dingen niet doet wordt deze stem boos en zorgt dat hij ondragelijk pijnlijke steken in zijn hoofd krijgt. Niemand weet dit behalve ik. Hij mag dit van die stem ook niet vertellen, want dan krijgt ie wederom weer steken in zijn hoofd. Dit was ook het geval toen hij het mij vertelde. Die stem straft hem dan. Hij heeft hier niet zo heel vaak last van, maar alleen als iemand om wie hij geeft pijn gedaan wordt. Een voorbeeld hiervan: iemand had op een site geschreven dat ik een slet was en op dat moment ging hij helemaal over de rooie naar buiten met een mes om diegene te vermoorden, omdat dat van die stem moest. Op het moment dat hij zich probeerde te verzetten kreeg hij steken in zijn hoofd en opeens leek het wel of er iets ontplofte in hem. Hij was ineens echt onvoorstelbaar sterk. We hebben hem geprobeerd te kalmeren en dat lukte uiteindelijk na een paar uur, maar hij het probleem was dat hij zich niks meer kon herinneren. Nog zoiets is dat hij soms als we ruzie hebben in een keer wel inzichzelf lijkt te keren. Hij praat dan met een piepstemmetje en heel anders dan hij normaal zou doen (hij scheld of vloekt dan bijvoorbeeld nooit). Hij lijkt dan wel een heel anders persoon..een klein kindje ofzo. Vaak gaat dit na een tijdje over en lijkt het of hij in een keer wakker wordt. Hij is dan helemaal verward en weet niet wat er gebeurd is. Zeker niet als hij in een keer ergens anders staat, want voor hem is dat stuk tussen dat hij “weg viel” en weer “bij kwam” helemaal weg. Het is voor mij ook heel moeilijk om hem terug te krijgen als hij “weg valt”. Het is me een keer gelukt door te vragen of ik hem weer mocht spreken. Ik weet dat er dus iets niet helemaal klopt, maar is dit nou wat ze schizofrenie noemen? En hoe zou ik hem kunnen helpen? Hij vind het zelf heel moeilijk om over te praten en toch wil ik hem proberen te helpen. En als het echt schizofrenie is moet ik dan bang zijn?

  Bvd voor de informatie,
• 

  dolf

  13-03-2004 22:51

  Hallo I.

  Een stem, woede-aanvallen, wegvallen, verwardheid. Ja, je vriend vertoont schizofrene trekken. Maar hoe zit het met school, of werk? Gaat hij naar school en kan hij zich concentreren? Of heeft hij werk? En doet hij het daar goed? Heeft hij vrienden? Is hij lid van een sportvereniging of iets anders? Dit zijn belangrijke vragen om vast te stellen of iemand schizofreen is.

  Als hij faalt in al deze dingen, dan is een bezoek bij een psychiater wenselijk. Zo niet, dan kan een psycho-analyticus of een bio-energeticus uitkomst bieden.

  Succes,

  Dolf.
• 

  I.

  14-03-2004 14:11

  Hallo Dolf,

  Allereerst bedankt voor je reactie. Ik zal proberen uit te leggen hoe het met hem gaat op die andere gebieden.

  School: Hij zat eerst op een gewone school, maar door zijn agressie is hij daar vanaf getrapt. Toen ging hij naar een speciale school. Die heeft hij wel afgemaakt (wel met moeite). Zijn ouders hebben hem toen naar een internaat gestuurd en daar is het helemaal fout gegaan. Hij kwam in aanraking met harddrugs en heeft daar voor lange tijd heel erg aangezeten. Dat is ook de reden dat hij van het internaat is afgetrapt. Hij mocht daar toen nog wel naar school, maar woonde thuis. Dat ging een tijdje goed, totdat hij ging dealen op die school (zelf deed en doet hij niet meer aan harddrugs). Toen hebben ze hem ook van die school afgetrapt.

  Werk: Hij doet nu aan een project van jeugdzorg mee en dat houdt in dat hij voor een half jaar lang bij een boer moet werken (7 dagen per week 13 uur per dag). Het is zwaar werken, maar hij houd het goed vol. In principe is werken voor hem niet zo’n probleem. Hij heeft meer problemen met zijn bazen. Hij kan er namelijk niet goed tegen als iemand hem commandeert of iets in die richting. Dan wordt hij weer agressief. Hij probeert zich dan wel in te houden, maar hoe langer hij daar mee zit hoe moeilijker het wordt om dat vol te houden.

  Vrienden: Dat is een heel ander verhaal. Hij heeft veel vrienden op zijn oude internaat en oude scholen, maar die vrienden zijn allemaal niet echt “zuiver” als je snapt wat ik bedoel. Het zijn hele aardige jongens, maar ze brengen hem niet bepaald op het goede pad. Ook heeft hij wel vrienden in zijn dorp, maar de meeste daarvan zijn ook niet helemaal “zuiver”. De vrienden die hij eerst had willen niet meer met hem omgaan, doordat hij zo agressief is en zoveel problemen heeft. Sporten doet hij wel heel graag. Op dit moment gaat dat niet, omdat hij met dat project mee doet, maar hij wil graag als hij weer terug is gaan fitnessen of iets in die richting.

  Verder wil ik nog zeggen dat hij door zijn agressie heel vroeg in aanraking is gekomen met jeugdzorg. Hij is toen ook in therapie geweest en heeft toen verteld dat hij last had van een stem in zijn hoofd. Na een hele tijd van het kastje naar de muur gestuurd te worden zonder dat hij echt geholpen werd heet hij maar besloten om te vertellen dat die stem over was. Niemand behalve ik weet dat nu dus. Hij is ook niet van plan om ooit nog in therapie of zo te gaan, want zo zegt hij “ze kunnen mij toch niet helpen”. Ook heb ik er al een keer met hem over proberen te praten dat hij misschien wel schizofreen is. Daar wil hij dus helemaal niks van weten, want dan zegt hij letterlijk “nee ik ben niet gek”. Hij wil er liever gewoon helemaal niet over praten, maar dat lost natuurlijk ook niks op. Weet jij misschien hoe ik hem dan kan helpen? En zijn de antwoorden op jou vragen ook symptomen van schizofrenie? Ik zou het erg fijn vinden als je nogmaals een reactie zou willen geven.

  BVD,

  Ilse
• 

  dolf

  14-03-2004 19:27

  Hallo Ilse,

  Goede reactie van je. Het maakt een hoop duidelijk. Een paar dingen:

  1. Laat hem een brommer kopen. (een puch of zo of een echte motor (zo kan jij achterop ;-))).

  2. Koop een hond of een konijn voor hem. Het geeft hem wat liefde en steun.

  3. En het is goed voor hem water te drinken.

  D.m.v. een brommer krijgt hij wat meer controle over zijn leven. Zo'n brommer hoeft niet al te veel te kosten. Een goede Puch heb je al voor 200 Euro.

  Laat hij daarna iets met zijn leven gaan doen wat hij leuk vindt. Waar hij echt warm voor kan lopen. Ik denk dat voor een boer werken toch niet iets is wat hij voor de rest van zijn leven wil doen.

  Ik geloof in eigen kracht. Daarom krijg je dit antwoord van mij. De problemen welke jij beschrijft zijn niet onoverkomelijk. En tenslotte: hij heeft geluk met een vriendin als jij.

  Sterkte,

  Dolf.
• 

  dolf

  14-03-2004 19:37

  Eén ding vergeten: ABSOLUUT GEEN DRUGS….. ZELFS GEEN SOFTDRUGS!

  Dit is heel belangrijk.

  Dolf.
• 

  lex

  14-03-2004 19:43

  het feit dat hij af en toe wegvalt en in de persoon van een klein kind zich openbaart lijkt meer op een meerdvoudige persoonlijkheids stoornis.

  kijk maar eens op de volgende site om daar meer over te vinden:

  http://members.rott.chello.nl/emweringh/case.html

  groetjes lex
• 

  lex

  14-03-2004 19:45

  stukje van die website:

  Stemmen horen

  Vaak valt bij D.I.S. de beruchte term, “stemmen horen”.

  Schizofrenen en mensen in een psychotische staat zeggen vaak dat zij stemmen horen die van buiten komen en waar zij soms ‘opdrachten’ van krijgen.

  Dit is zelden of nooit het geval bij mensen die gediagnosticeerd zijn met D.I.S. Deze patienten zijn zich heel bewust dat de stemmen die zij horen van binnenuit (van uit het systeem) komen.

  Hiermee wordt dan bedoeld stemmen als ‘vreemden’ in het hoofd. ('Vreemden', zijn dan de alters/delen). En het gaat hierbij om stemmen die overduidelijk niet uit de eigen gedachten (gang) voort komen, van de (hoofd) persoon die er op dat moment is.

  Switchen of alterwisselingen.

  (Het wisselen van alters wordt switchen genoemd)

  Het kan het gebeuren dat iemand met een D.I.S. en meestal tot zijn/haar grote schrik of afgrijzen, in de realiteit een interne alter het woord hoort voeren of (over) nemen. De schrik heeft waarschijnlijk te maken met het dreigende controleverlies van de persoon die op dat moment de controle heeft (O.N.P. - Ogenschijnlijk Normale Persoonlijkheid), die daar zelfs zo bang of fobisch voor kan zijn, dat hij of zij deze alterstem zelf niet eens hoort, maar mensen in zijn/haar omgeving wel.

  Op die momenten zal men dan ook vaak te horen krijgen: “dat heb ik helemaal niet gezegd” en zullen argwaan en onzekerheid van de O.N.P. ten opzichte van de buitenwereld meestal toenemen. Hetzelfde gebeurd als een interne alter een of andere aktie uitvoert in de realiteit waar de O.N.P. geen weet van heeft.

  Intern kan het voor de O.N.P. ook een teken zijn dat een ander het dreigt over te nemen (het dagelijks functioneren) en/of dat hij/zij dus blijkbaar niet goed functioneert. Waar de O.N.P. dan soms weer op gaat reageren met intensere concentratie of intellectualisering van problematiek en verwoedde pogingen de controle te behouden.

  Het is dus voor te stellen dat een O.N.P. erg vermoeid en emotioneel belast kan raken, als dat zo ettelijke keren heen en weer gaat. Men ziet dan ook vaak extreme vermoeidheidsverschijnselen bij iemand die veel dissocieert.

  Een leek zou kunnen denken: ‘doe niet zo moeilijk, laat die andere alter er gewoon zijn’. Maar zo werkt het helaas vaak niet. Allereerst doordat het een levenslange gewoonte geworden is. En ten tweede: andere alters hebben veelal een heel andere preoccupatie, levensstijl e.d. en dan komt men in conflict met het functioneren binnen de maatschappij. Bijv.: men kan dan van de ene op de andere dag het werk niet meer doen wat men al jaren heeft gedaan of weet niet meer hoe het moet, kent mensen en bepaalde handigheidjes (nog) niet etc.

  Om maar niet te spreken over het naar voren komen van E.P.'s, die erg gepreoccupeerd zijn met hun trauma. Vaak komen deze alleen naar voren in een veilige therapiesetting bij een empathische therapeut(e). Zijn er alters (meestal andere O.N.P.'s) die heel goed weten wat de realiteit van het ‘nu’ is, dan komen die meestal vanzelf en kunnen de twee verschillende O.N.P.'s elkaar zonder veel problemen afwisselen, ook zonder dat ze dat van elkaar merken, of dat het opvalt in de buitenwereld.
• 

  I.

  15-03-2004 14:42

  Hartstikke bedankt voor jullie reacties. Ik heb er echt heel veel aan. Ik zal mijn vriend dit eens laten lezen, misschien dat hij dan zich bedenkt over therapie of iets in die richting.

  groetjes,