Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Sjaak
Dit is slechts een van de artikelen welke ik tegen kwam op de site van de Scentology Church.
Ik kwam hierop omdat ik opzoek was naar de onderzoeken en bevindingen van dr. Fred A Baughman. Ik heb zelf verder niets van doen met deze club maar er staan toch een aantal hele interessante zaken op waaronder dit artikel.
Gr Sjaak……..
Het drogeren en bestempelen van kinderen
Psychiatrische middelen zijn zelfs in het onderwijssysteem binnengedrongen, zoals bijvoorbeeld Ritalin, een zwaar, op amfetamine lijkend middel, dat door psychiaters wordt voorgeschreven aan zogenaamd hyperactieve kinderen van alle leeftijden; het maakt van in wezen normale, gezonde kinderen, gedeprimeerde, lusteloze verslaafden, die soms zelfs gewelddadig worden of met zelfmoordneigingen te kampen krijgen. Ritalin wordt zelfs op straat gekocht door heroïneverslaafden. In de jaren tachtig heeft een instructieprogramma van CCHR ouders gewaarschuwd voor de gevaren van Ritalin en voor de beweringen waarmee hun kinderen het stigma “geestelijk gestoord” toebedeeld krijgen, alleen maar omdat psychiaters besloten hadden hen zo te bestempelen.
Het voorschrijven van Ritalin of van welk van de honderden andere psychiatrische middelen ook aan kinderen, is een symptoom van een veel groter probleem: de frauduleuze diagnoses van “geestelijke stoornissen” bij kinderen.
De betreurenswaardige waarheid is dat elk normaal aspect van kinderlijk gedrag kan vallen onder het brede spectrum van “symptomen” die toegeschreven worden aan de zogenaamde “geestelijke stoornissen”. Bij het lezen van de “bijbel” van de psychiatrie op het gebied van geestelijke stoornissen, de “Handleiding voor de diagnostiek en statistiek van mentale stoornissen” (“Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders”; DSM) in de V.S., of van haar internationale tegenhanger, zou men ertoe kunnen neigen te geloven dat iedereen geestelijk gestoord is. De psychiatrie heeft met haar verzonnen criteria letterlijk elk aspect gedekt. Neem het volgende eens in overweging: in 1880 bestonden er zeven categorieën geestelijke stoornissen; in 1952, binnen een jaar na de publicatie van de DSM, was dat aantal opgelopen tot 112; in 1980 waren er 224 soorten geestelijke stoornissen; en tegen 1994 was het aantal gestegen tot 374.
Was men beter geworden in het stellen van diagnoses? Moeilijk te geloven. Deze epidemie van geestelijke gestoordheid blijkt eerder geworteld te zijn in het feit dat zodra er een nieuwe “ziekte” in de DSM wordt opgenomen, de verzekeringsmaatschappijen en overheden bereid zijn te betalen voor de “behandeling” ervan, hetgeen heden ten dage meestal neerkomt op de toediening van psychiatrische medicijnen.
De chemische behandelingen die verondersteld worden de gigantische hoeveelheid fictieve psychische ziekten binnen de psychiatrie te bedwingen, hebben een miljardenindustrie op het gebied van geneesmiddelen voortgebracht; deze is sinds het begin van de jaren zestig continu gegroeid. Aan het eind van de jaren zeventig werden er in de Verenigde Staten meer dan 82 miljoen recepten voor kalmeringsmiddelen, 24 miljoen recepten voor pijnstillers en hypnotische geneesmiddelen en 16 miljoen recepten voor antidepressiva uitgeschreven. Tegenwoordig heeft één op de twee volwassenen in de Verenigde Staten wel eens één van die psychotrope middelen gebruikt.
En tegenwoordig zijn de psychiaters de dealers voor de farmaceutische miljardenindustrie.
Zelfs heel jonge kinderen zijn het doelwit van deze destructieve aanvallen geworden. Meer dan vier miljoen kinderen, wier enige “probleem” eruit bestaat dat zij actiever zijn dan hun leeftijdgenoten, krijgen regelmatig zware psychotrope medicijnen toegediend die ontworpen zijn om hen te verdoven tot ze gedwee zijn. De natuurlijke energie en de uitbundigheid van de jeugd wordt bestempeld als geestelijke stoornis en voor miljoenen kinderen werd de diagnose “Concentratiestoornis” (“Attention Deficit Disorder”; ADD) gesteld.
Dr. Fred Baughman, sinds 35 jaar kinderarts-neuroloog in Californië, heeft op 14 april 1995 de situatie kort samengevat in een brief aan de New York Times: “De medische en de onderwijskundige takken van de gevestigde orde zijn betrokken in een voor-wat-hoort-wat-verhouding om de illusie van ziekte te bestendigen, waardoor aan de ene kant de verplichtingen van de school om kinderen voor te bereiden op het volwassen leven, gereduceerd worden, terwijl aan de andere kant de geneeskunde-met-winstoogmerk en haar zakenpartners duizenden jonge patiënten verwerven”.
“Het uitvinden van ziekten heeft voldaan aan de medisch-economische behoefte. Er wordt weer een nieuwe bron van inkomsten voor een groeiend aantal psychologen en psychiaters tot stand gebracht… ADD werd in 1980 door een comité binnen de American Psychiatric Association uitgevonden, … er is niets te zien waarmee een arts de ziekte kan bevestigen of weerleggen…”
Het stellen van frauduleuze diagnoses, hetgeen jaarlijks ook miljoenen volwassenen treft, is slechts één van de talrijke psychiatrische wandaden die op doeltreffende wijze door CCHR aan het licht zijn gebracht. Hoewel er nog veel tot stand gebracht moet worden, zullen de dodelijke sociale, financiële en persoonlijke gevolgen van deze psychiatrische “melkkoe” eens een zwarte bladzijde in de geschiedenisboeken zijn.
