Hoe ga ik om met mijn schizofrene broer?

• 

  Jo

  17-04-2005 23:06

  Heej hallo allemaal,

  Ik zit eigenlijk met een probleem. Mijn broer van 23 is denk ik schizofreen. Hij heeft 10 jaar lang drugs gebruikt en heb het idee dat dit het misschien versterkt heeft.

  Hij beschuldigt mijn ouders en mij ervan sleutels te verspreiden door de hele stad, dat we zijn klokken achteruit draaien in zijn huis, beweert dat er dingen gebeurt zijn die totaal niet gebeurd kunnen zijn!

  Ook denkt hij o.a. dat als hij tv kijkt er opeens andere muzieknr. komen. Dat deze speciaal voor hem zijn.

  Vaak komt hij hier thuis en komt dan met beschuldigingen over sleutels etc. Hij kan behoorlijk agressief worden(alhoewel hij nooit geslagen heeft o.i.d.).

  Ik vraag me af hoe ik het beste om kan gaan met iemand die zo is. Er is geen diagnose gesteld en ondanks dat hij zijn vriendin mishandelt heeft, is hij geen gevaar voor de samenleving. Er kan dus niets aan worden gedaan, als hij zelf niet wil worden opgenomen.

  Weet iemand hoe ik op mijn broer moet reageren? En of er mogelijkheden zijn om hem te laten opnemen, zodat hij medicijnen wil gaan nemen?

  (we hebben hem gezegd dat wij vinden dat hij ziek is, maar dat wil hij uiteraard niet inzien)

  Alvast bedankt voor jullie reacties

  Groetjes Jo
• 

  Brian

  18-04-2005 19:51

  Hi jo,

  Hij is een junkie geen schizofreen. Aan junkies kan de arts niets verdienen, vandaar deze diagnose. De medicijnen die hij voorslaat zijn net zo slecht als de dope die hij gebruikt heeft. 10 jaar drugs (ook al is het slechts softe geweest) gaat je niet in de koude kleren zitten. Als ie nu ineens lichamelijk clean zou zijn, had tie het geestelijk niveau van een dertien jarige. Vind hat jammer dat het zover gekomen is. Helaas ben je tien jaar te laat met je bezorgdheid.
• 

  Jo

  18-04-2005 20:01

  Bedankt voor je reactie..

  Hij is inderdaad sinds een half jaar clean. Maar dat hij het geestelijk niveau heeft van een 13 jarige, verklaart toch niet zijn wanen etc?

  Of met andere woorden, zoals je zegt, is er ook niet met medicijnen iets aan te doen?

  En te laat met bezorgdheid..poeh..ik doe 10 jaar lang niets anders
• 

  jacob

  18-04-2005 21:36

  hallo

  als je broer erg onrustig is kan een antipsychoticum helpen, dat werkt zo

  sederend dat je onverschillig wordt voor wanen.Het is niet per definitie zo dat

  als je drugs gebruikt je geestelijke ontwikkeling stilstaat.Als hij niet opgenomen

  wil worden zou ik gewoon op hem blijven inpraten, dat werkte bij mij ook.

  succes
• 

  feather

  19-04-2005 06:52

  Jo, het wordt tijd dat je eens aan jezelf gaat denken! Leg je zorg neer bij de hulpverlening en ga eens alle zorg die je al jaren om je broer hebt aan jezelf besteden.

  Bedoel niet dat je je broer moet laten vallen, maar vergeet je zelf niet, daar ben je te aardig voor, zo te lezen.
• 

  Brian

  19-04-2005 19:56

  Ach lieve Jo, ik vind het zo erg om te lezen. Hopelijk gebeurt er iets waardoor hij niet meer wil wat hij had, niets. Bv een vrouw, of een job. Ik denk zelf dat medicamenten niets brengen. Probeer maar veel te wandelen, en dan sporten. Verwacht niet teveel van geestelijke dienstverlening. Ik weet wle dat jij je zorgen gemaakt hebt, je was zelf ook jong natuurlijk. Hebben je ouders niets gemerkt?
• 

  Jo

  20-04-2005 09:47

  Thanks voor jullie lieve berichtjes !

  En ja, mijn ouders merken het ook al hoor! Maar in de hulpverlening zit inderdaad een gat. En jah..hij heeft inderdaad niets meer..zn vriendin is weg met kind(kan haar geen ongelijk geven hoor). Maarja het is dubbel..hij is ziek(vinden wij dan), maar het is ook vaak zo'n ongelooflijke klootzak.. En ik vind het dan moeilijk om op hem te reageren als hij beschuldigingen doet, waarvan wij weten dat het niet zo is..negeren? in discussie gaan werkt niet…maja..negeren is soms ook wel moeilijk hoor!

  Groetjes JorienBrian schreef:

  >

  > Ach lieve Jo, ik vind het zo erg om te lezen. Hopelijk

  > gebeurt er iets waardoor hij niet meer wil wat hij had,

  > niets. Bv een vrouw, of een job. Ik denk zelf dat

  > medicamenten niets brengen. Probeer maar veel te wandelen, en

  > dan sporten. Verwacht niet teveel van geestelijke

  > dienstverlening. Ik weet wle dat jij je zorgen gemaakt hebt,

  > je was zelf ook jong natuurlijk. Hebben je ouders niets

  > gemerkt?
• 

  Brian

  22-04-2005 21:34

  Helaas verspreid de door de belastingbetaler gesteunde geestelijke gezondheidszorg, te veel leugens. Maar ja het geeft natuurlijk altijd een goed gevoel als iemand je problemen aan horen kan en wil. Dus ja goed..
• 

  anthony68

  22-04-2005 23:14

  behandel hem als gewoon normaal mens en laat hem met een psychiater praten doe het subtiel of laat hem met lotgenoten praten. Ik ken het ik was psychotisch en wilde ook niet weten dat ik ziek was. Ik heb het tot het laatste moment volgehouden. Ik was ook een klootzak en had ruzie met iedereen. Maar nu met medicatie is alles anders heb zelf weer een vriendin. Mijn familie had het ook jaren moeilijk met me was ook aan de drugs etc lees verhaal op http://www.anthony68.web-log.nl.

  Maar blijf van hem houden als broer veel mensen hebben mij verlaten in mijn psychose maar alleen mijn echte vrienden zijn gebleven.

  dus advies voor jouw blijf hem steunen ook in moeilijke tijden leg was folders voor hem neer dat ie nieuwsgierig wordt.

  groetjes anthony
• 

  Jo

  23-04-2005 22:12

  Heej allemaal heel erg bedankt voor jullie berichtjes!

  Anthony hetgeen ik lees op je site herken ik sterk in mijn broer. Ik hoop dat ik hem kan overhalen om medicatie te nemen..en te kijken of dat eventueel kan helpen. Je weet het immers nooit Bedankt voor je berichtje

  Groetjes Jorien

  overige berichtjes zijn altijd welkom!!!!!!