soms weet ik het niet meer

• 

  eef

  04-10-2005 00:05

  Hallo allemaal,

  Ik ben een 32jarige jonge man die lijdt aan stemmen horen.

  Het is allemaal zo'n 10 jaar geleden begonnen met een zware

  psychose net nadat ik op mezelf was gaan wonen.

  Eerst geworsteld met vrijwillige opname en medicijnen,

  waardoor ik net een zombie werd en je amper met mij kon

  communiceren.

  Ik heb op een helder moment alle medicijnen geweigerd,

  waardoor ik in een fase kwam om de confrontatie met mijn

  ziekte aan te gaan.

  Na een jarenlange strijd, waarbij ik me haast van het leven wilde beroven,

  zag ik overal huilende meisjes door de stad lopen,

  die me daarmee lieten inzien dat ik dat niet moest doen.

  Ik ben toen een hele hoop gaan schrijven en werd steeds

  sterker in de confrontatie met mijn stemmen.

  Ik ben op een gegeven moment zelfs aan een baan gekomen.

  Weer een paar jaar later ben ik een vriendin tegen gekomen,

  waar ik inmiddels mee samen woon.

  Nu zit ik op een punt, waarbij zij me moet delen met mijn ziekte,

  want ik ben nog steeds niet altijd sterk genoeg.

  Ik kijk zo vaak omhoog en denk dan: wanneer krijg ik nu ooit

  de rust waar ik zo naar verlang.

  Ik ben de oorlog in mijn hoofd zwaar beu en mag mijn witte vlag

  niet hijsen.
• 

  Sytse

  04-10-2005 11:29

  Eef informeer eens naar het middel seroqeul mijn vrouwtje had daar ook last van en is heel ernstig ziek geweest.

  Ook kon zij niet meer alle middelen gebruiken het is een heel gezoek geworden wel met consiqenties, seroqeul is een middel dat je langzaam aan moet opbouwen.

  Kijk op Google en zoek naar seroqeul alles staat er over dit middel telezen mijn vrouw heeft er geen bijwerkingen van zoals groeien of lopen als een sombie ik weet wat dat is lopen als een sombie:D niet leuk. Sterkte.

  Kees.
• 

  eef

  04-10-2005 13:33

  hoi Kees!

  Allereerst bedankt voor je reactie.

  Ik ben geweest waar je zei, ondanks vermoedens, dat het voor mij geen oplossing zou zijn. Ik vond in de bijsluiter dingen dat het me slaperig zou maken.

  Op zich niet zo erg want mijn probleem is vooral 's nachts te doen,

  maar overdag heb ik m'n part-time baan, waarbij ik veel achter het stuur zit.

  Overdag lukt het me zelfs om voor ca. 90% een normaal bestaan te hebben.

  Dan zorg ik ook dat ik continue iets te doen heb, zodat mijn ziekte geen kans krijgt. 'S nachts is waar de problemen komen, omdat als je in slaap wil vallen je niet hoeft te concentreren. Eigenlijk gaat het best goed met mij. Beter dan ooit, ook al stelt dat nog niet zoveel voor. Maar ik verlang zo naar de nodige innerlijke rust… Ik ben altijd moe en daar word ik zo beu van.
• 

  Dolf

  04-10-2005 13:43

  Hallo Eef,

  Als je met jezelf in de knoop zit, ga je …… knopen leggen, breien dus. Breien zorgt ervoor dat je iets omhanden (letterlijk) hebt en de stemmen in je hoofd uit kan zetten.

  Veel succes,

  Dolf
• 

  Sytse

  04-10-2005 13:50

  Temazepam licht slaapmiddel?

  zou dat helpen is alleen een middel

  om in slaap te komen hebt 't zelf ook gebruikt.

  ®
• 

  Keighleigh

  07-10-2005 20:33

  Ik was een tijdje terug ook zo. Ben na een lange strijd begonnen met een lage dosering medicijnen die ik nu nog slik, ik heb geen bijwerkingen en merk veel minder van mijn ziekte.