Hulp

• 

  Anoniem (ffe)

  27-11-2005 00:45

  Ik ga nu anoniem want iemand heeft me serieus gekwetst aan de hand van een mail waardoor ik een erge hyperventilatieaanval gekregen heb. Kon totaal niet meer bewegen en had pijn door verkramping. Ik verdenk iedereen nog erger want die persoon zei dat die niet de enige was die zo dacht over mij. Gelukkig nog snel kunnen bellen naar een vriendin. Wilde ziekenhuis bellen want het werd echt te erg.

  Ben nu erg moe ook al ben ik misschien iets van 6 uur wakker en spieren zijn nog niet wat het moet zijn.

  Ik stond op straat en wilde onder auto maar dan niet gedaan voor een reden. Ging eerst bellen naar mijn psyhiater maar durfde niet want die zou me dan zeker opnemen of iemand gestuurd hebben.

  Ik denk alles. Aan de ene kan wil ik hulp en van dit alles af en aan de andere kant wil ik me volledig afsluiten van de wereld. Geen internet, geen telefoon meer, niemand….. Ik ben zo achterdochtig dat ik denk dat ze een spelletje spelen allemaal, me allemaal willen kwetsten. Me dingen willen aandoen. Ik kan zo echt niet meer. Ik slaap altijd maar, heb geen fut bijna om me te wassen en doe het beschamend weinig….

  Moet dit echt mijn hele leven zo zijn, is er nog hoop op beterschap. Moet ik me gewoon maar laten volstoppen met medicijnen en nog dikker worden ,maar dat beter dan nu???

  Kan iemand me wat helpen. Weet iemand goede adressen in Belgie voor opname's. Degenie die ik had waren allemaal niet goed.Weet iemand waar ze goede therapie geven.

  Ik begin het toch te overwegen zo want ik wil een paar bepaalde ietsen niet verlaten.
• 

  Brian

  27-11-2005 14:20

  Misschien heb ik je gekwetst met mijn zeemeeuw verhaaltje. Ik bedoelde ermee te zeggen dat het voor buitenstaanders beter is zich niet te bemoeien met een zo'n precaire aangelegenheid, maar tegenwoordig is bijna iedereen buitenstaander en dus waarom je niet geroepen voelen. Wees niet paranoide, want ik herken je aan schrijfwijze ondanks dat je effe anoniem bent. Ik heb reeds geschreven dat ik denk dat jij een slachtoffer bent van een perverse op winst uitzijnde maatschappij. Alles wat dit niet oplevert, zoals hulp, is niet meer te verkrijgen. Ja, alleen in financiele vorm. Geld maakt dus wel degelijk gelukkig omdat jezelf, je eigen behoefde steun kunt veroorloven. Ik denk dat met een beetje beter gevulde bankrekening al enige nare geesten zullen verdwijnen. Een andere mogelijke vorm van hulpverlening ligt waarschijnlijk onder schizofreenforumgebruikers niet erg voor de hand. Ik kan je momenteel ook moeilijk in een badkuip stoppen. Als je vermelding maakt van je gironummer kan ik je wel een beetje geld toezenden zodat je wat dierenvoer of iets anders kunt gaan kopen. Niet veel, want ik sta zelf ook negatief maar ik voel me op het moment tot meer instaat dan jij, volgens mij. Ik wil ook andere gebruikers even er op wijzen dat deze kleine moeite….een overweging waard is. Je kunt giften trouwens ook van de belasting aftrekken. Ik ben ook bezig met verschillende experimenten (misschien heb je zin om hieraan mee te ‘werken’),waarmee ik ga aantonen dat veel gangbare sociale opvattingen, getransponeerd naar het jaar 2005 volslagen leugens blijken te zijn. Dit alles uit liefde voor de mensheid.
• 

  SHeila

  27-11-2005 16:50

  Oh Brian wat ben je toch een attent persoon!

  Ohw en trouwens anoniem, ik merk aan je mailtje dat je toch wel heel erg depri bent en om het zo maar bot te zeggen een gevaar voor jezelf.

  Je denkt zo negatief…Vraag jezelf nou eens af wat je nou opschiet om jezelf elke dag in een donker kamertje op te sluiten zonder enig contact met de buitenwereld?

  Wat schiet je op om alles zo zwart wit te zien en de mooie kleuren die de wereld te bieden heeft te negeren? Hoe erger je aan de negatieve dingen denkt hoe meer depri je gaat worden, dat is gewoon een feit.

  Pak nou bv. eens een heel gelukkige jeugdherrinnering, als je daaraan denkt durf ik te wedden dat er een glimlach op je gezicht tevoorschijn komt!

  Hoe zou dat toch komen? Misschien omdat je aan iets moois denkt.

  In plaats van de mooie dingen van het leven te negeren zou je juist meer van je zintuigen om de mooie dingen moeten richten. En op alle wonderen die de natuur te bieden heeft!

  Heel veel mensen lijden ook aan heel veel zelfmedelijden waardoor ze zichzelf onnodig psychisch ziek maken.

  Wou jij zeggen dat als je een gezin op de tv ziet die doodzieke kinderen hebben neem nou bv de ziekte van huntington, waardoor heel je hersens als een spons met steeds meer gaten wegkwijnt, jij geen medelijden met hun hebt waardoor je jezelf misschien wel weer gaat afvragen is het nou de moeite waard om mezelf psychisch te vernietigen terwijl er mensen leven die dagelijks vechten om alle mooie dingen in het leven nog 1 dag langer kunnen meemaken.

  Denk aan andere mensen, een maatschappij is geven en nemen!

  Misschien als je iets meer liefde uit voor andere mensen jij ook meer liefde voor jezelf krijgt.

  Ik hoop dat het allemaal goed met je komt.

  Liefs Sheila