Jesaja 52:13 - 53:12
Als je vandaag dit ‘ vierde lied van de Dienaar ’ leest, is het verbazingwekkend om te zien dat in dit verhaal alle details beschreven worden van wat Jezus volbracht heeft door zijn leven te geven aan het kruis. En dat al een paar eeuwen van tevoren.
Dit bevestigt ons dat Jezus in een traditie van gelovigen staat die het volbrengen van Gods wil anders opvatten dan als politiek messianisme of als pure mystiek.
In het hart van een door geweld verwonde wereld, nodigt God ons uit om Hem te herkenen en te delen in zijn plan. Het ter sprake gebrachte slachtoffer in deze tekst
gaat gebukt onder een overmaat aan kwaad. Die overmaat is zo groot dat ze wijd verspreide afkeuring en afwijzing oproept. Iedereen gaat het slachtoffer uit de weg of schermt zichzelf af en beweert dat het zelf verantwoordelijk is voor zijn lot.
Door zijn houding verzet het slachtoffer zich echter tegen deze interpretatie. Hij weigert de mensen die er verantwoordelijk voor zijn, gelijk te stellen met wat ze hem aandoen. Hij veroordeelt niemand en beklaagt zich niet. Als enige is hij dus vrij van geweld. Hij is één en al geduld. De afwezigheid van dreiging van zijn kant helpt ons om ons wegvluchten, onze weigeringen en het geweld waaraan wij medeplichtig zijn, te herkennen. Zijn vrede en zijn hoop verduidelijken niet alleen onze halfbewuste medeplichtigheid met het kwaad, maar wekken ook nieuwe bezieling in ons op. De erkenning dat wij het kwaad, waaraan wij toch deelhebben, niet willen, kan een sterke drijfveer worden voor onze orientatie. door te beantwoorden, niet willen, kan een sterke drijfveer worden voor onze orientatie.
Door te beantwoorden aan de liefdevolle verwachting van de ander, kunnen wij het vertrouwen dat ons geschonken wordt, ontvangen en aannemen. Zo opent zich voor ons een weg naar licht en leven. Zo onthult zich de paradoxale wijze die God kiest om zijn plan ten uirvoer te brengen. Hij probeert ons niet te verleiden of te overtuigen of zich op te dringen. Zijn dienaar wordt kwetsbaar, hij stelt zich bloot aan onbegrip, hij is overgeleverd aan de willekeur van degenen die hij roept. In het doorstaan van de beproeving, bevrijdt hij ons van de verlammende angst en laat hij, vanuit de diepte, het beste in onszelf bovenkomen. Door zijn leven te geven, wordt het vruchtbaar.
In wie kan ik in deze tijd de lijdende dienaar herkennen?
Sytse