trotse moeder

• 

  anneke

  19-12-2005 16:24

  Mijn mening over schizofrenie is zeker in hun jongere jaren dat het kwetsbaren mensen zijn of waren.

  Konden hun gevoelens niet uiten en waren het pispaaltje van de klas,

  tenminste zo ervaar ik dat met mijn zoon.

  Hij is weer met zijn mbo opleiding gestopt omdat het allemaal nog te zwaar is.

  En gaat nu naar een dagindeling om weer in de maatschappij te kunnen komen.

  Vanmorgen is hij geweest voorlopig ligt hij al 2 uur te slapen zoveel vergt dat van hem,

  maar ik ben wel een trotse moeder van een kind wat vecht tegen zijn ziekte.

  Dit wou ik even kwijt.

  Anneke
• 

  Brian

  19-12-2005 22:05

  Ja..zo is het..al kwam hij twee uur per dag uit zijn bed, wat maakt het uit. Op een dag zal het opeens voorbij zijn, en kan hij ermee leven. Afwachten en niets overhaasten, achttien is nog zo jong. De maatschappij is ziek, niet de mensen. Met zo'n goeie mama komt alles goed. En zoveel is er op de mbo ook niet op te steken. Er zijn andere dingen die je kind eerst leren moet.
• 

  silent

  19-12-2005 23:47

  hmm zou het, ik herken het wel.
• 

  anneke

  20-12-2005 06:34

  wat bedoel je daar mee wat zou het?
• 

  silent

  20-12-2005 18:26

  Ik herken het verhaal dat je verteld. Ben erg gepest, hou rekening met iedereen, wil iedereen goed doen voelen en voor iedereen goed doen. Ben emotioneel/gevoelens mens en kan dit heel moeilijk uiten. Hoe hard ik soms ook wil het lukt me niet. Zelfs als ik iets krijg waar ik erg gelukkig mee ben kan ik het niet tonen. Ik verbijt mijn tranen en mijn geluk terwijl ik weet dat ze het leuk zouden vinden als ik openlijk toon dat ik blij ben ermee.
• 

  dittie

  20-12-2005 19:32

  Beste Anneke,

  Bedankt voor die lieve woorden die u over uw zoon schreef.

  Ik was echt geraakt door de liefde die u voor uw zoon liet

  doorschemeren.Het spijt me dat ik u met mijn probleem confronteer

  maar juist door uw kijk op de situatie wil ik graag uw mening horen.

  Ik ben degene die hieronder een item heeft gepost.Door uw woorden schaamde ik mij voor mijn gevoel maar het is te intens. Er is een verhoogde kans dat mijn kind ook schizofrenie kan ontwikkelen.Ik wil graag kinderen. Maar nu ik dit weet ben ik bang.Het is egoistisch maar mijn probleem schuilt vooral of ik het een kind wel aan kan doen nu ik dit weet. Hoe ik mijn keuze kan verantwoorden.Ik hoop dat u de moeite wilt nemen mijn verhaal te lezen en mij te antwoorden.En ik sluit mij aan bij de woorden van Brian,met zo'n goede mama komt alles goed!

  Vriendelijke groetjes van Dittie.
• 

  anneke

  20-12-2005 23:37

  Hallo Dittie

  Ik weet niet wat je gevoel is maar als je graag een kind wil ga ervoor.

  Er is nooit een garantie voor een perfect kind maar wat is een perfect kind?

  Een kind krijg je niet zo maar dat verdien je ik heb bij Dave miskramen gehad en toen kwam Dave niets aan de hand.

  Bij zijn 17 jaar een psychose weet je niet wat je overkomt daarna was hij rijp voor een opname wou hij niet nu dank zij de medicatie geen wanen meer.

  Zou ik Dave weer willen hebben dolgraag hij is mij alles.

  Ook al voldoet hij niet aan de maatschappij

  Ondanks dat ik na hem een 2e kind heb gekregen .

  Dus aarzel niet als je dolgraag een kind wil ga ervoor .

  Een liefhebbende moeder
• 

  Angela mv Rick 20-05-2005

  21-12-2005 09:29

  Ik ben het met Anneke eens ook ik heb een verhoogde kans (zeer grote kans) dat er iets mis kan zijn met mijn kind maar perfecte mensen en perfecte kinderen bestaan niet dus na overdenking was het besluit snel genomen: dit kind zouden we houden.

  Inmiddels ben ik niet bang meer maar ik heb ook sterk het idee dat hij niet helemaal mijn karakter heeft gekregen, wel het vrolijke en optimistische maar niet het angstige deel, ik scheen als baby al angstig geweest te zijn.

  Als moeder gaat het ook goed, ik krijg constant complimentjes dat ik zo'n lieve goede en zorgzame moeder ben dat komt denk ik omdat ik zo bang ben dat hem iets tekort schiet door mijn ziek zijn.

  Als je graag kinderen wilt en je kan jezelf goed redden zou ik het niet laten omdat hij/zij misschien ziek kan zijn.
• 

  dittie

  21-12-2005 14:30

  Hallo Anneke,

  Dankjewel voor je reactie.

  Een keuze maken is hierin heel moeilijk,vooral omdat je een keuze maakt voor iemand die zelf nog geen stem heeft.En je hebt gelijk,er is nooit een garantie,alles kan gebeuren.Alles is ook nog zo vers.Het leven staat gewoon op z'n kop.Het doet je beseffen dat niets vanzelfsprekend is.En juist in deze periode van ons leven dat we zo veel keuzes moeten maken heb je houvast nodig.Alle antwoorden die ik gekregen heb hebben me doen beseffen dat onzekerheid in alle aspecten van het leven bestaat.Nergens is een garantie voor en ook al heeft mijn kind een verhoogde kans op schizofrenie ,dan wil dat nog niet zeggen dat hij ongelukkig zal zijn met zijn leven.En andersom geeft niets garantie op geluk.

  Nogmaals heel erg bedankt en groetjes van dittie
• 

  moon

  09-01-2006 16:30

  Hoi Anneke

  met tranen in mijn ogen lees ik jou verhaal ,ik heb (had )ook zo een lieve zorgzame moeder ,zij heeft mij ook altijd gesteund en dank zij haar ben ik nu wie ik ben ,helaas toen alles goed ging met mij ,en ik op de goede weg was , ik net getrouwdt was en zwanger voor haar de alller eerste kleinzoon , is mijn moeder plotseling overleden ze mocht maar 64 jaar worden, ik was toen 15 weken zwanger

  ik zelf ben heel erg ziek geweest heb 10 jaar medicijnen gebruik zowat van alles wat te krijgen was heb ik geslikt, en nu kan ik met trots zeggen ik gebruik geen medicijnen meer ,ik heb met schrizofremie leren leven , al zie ik het soms niet meer zitten toch door blijven vechten en tegen de stemmen zeggen nee ik ben de baas , en dan heb ik een goede pyschiater waar ik altijd terecht kan .

  groetjes moon

  p.s sorrij voor de typfouten maar het is wel de lezen denk ik en te begrijpen