Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

Broertje heeft schizofrenie

  • Meisje24

    Hallo Allemaal

    Ik hoop dat iemand mij advies kan geven, mijn broertje (hij is 21) heeft schizofrenie. Hij is vorig jaar zomer een paar weken opgenomen geweest in het ziekenhuis op de psychiatrie afdeling, nadat hij anst aanvallen had. Hij heeft toen ook een paar weken medicijnen gehad, waardoor de angst aan vallen minder werden, ook begon ik hem weer als mijn broertje te herkennen toen hij op de medicijnen zat. Na een paar weken heeft hij vrijwillig het ziekenhuis verlaten, omdat hij vondt dat de artsen hem niet begrepen, hij is toen ook met de medicijnen gestopt, omdat hij veel last had van bijwerkingen. Na een maand gestopt te zijn met de medicijnen ging het bergafwaarts met hem. Hij is toen door gestuurd naar het ggz door het ziekenhuis, daar heeft hij 1 gesprek gehad, en hun zeiden tegen hem dat hij schizofrenie had, en dat hij zo snel mogelijk weer aan de medicijnen moest. Hij is bij het ggz scheldend weg gegaan, want volgens mijn broertje had hij geen psychose of schizofrenie.

    Hij heeft daarna een maand of 2 bij een hypno therapheut gelopen, en sinds ongeveer 2 maanden is hij daarmee ook gestopt. Mijn familie en ik hebben nog een gesprek gehad bij het ggz zonder mijn broertje, en hun zeiden dat hij inderdaad schizofrenie had en dat hij snel aan de medicijnen moest omdat het alleen maar erger wordt. Ook hebben we een gesprek gehad met de hypno therapheut waar mijn broertje even hulp heeft gehad, die zei dat mijn broertje een rand psychose heeft, en dat hij veel waanbeelden heeft, hij denkt dat meerdere mensen hem iets aan willen doen. Mijn broertje woont nu bij mij zus doordeweeks, en in het weekend bij mijn moeder en haar vriend. Mijn vader wilt hij niet meer zien, hij beschuldigt mijn vader van verkrachting. Het gaat steeds slechter met mijn broertje, hij slaapt overdag en leeft snachts, hij is heel achterdochtig, en als je vraagt of hij hulp gaat zoeken, dan zegt hij dat hij over een paar weken geen hulp meer nodig heeft, waarom kan hij niet zeggen, want dat is een geheim. Ik heb tegen hem gezegd dat ik heel erg bezorgd over hem ben, en ik heb ook aan hem gevraagd of hij misschien gekke dingen ging doen. Hij verzekerde mij dat ik me geen zorgen hoef te maken (in hoeverre kun je iemand met schizofrenie geloven? :-( )

    Hij heeft het nu dus telkens over een geheim, maar niemand mag weten wat voor een geheim (waanbeelden dus waarschijnlijk)

    We weten echt niet wat we met hem aan moeten, hij wil niks horen over een psychose en schizofrenie, want dat wordt hij kwaad, over het ggz kun je maar beter ook je mond houden, want als je daarover begint, wordt hij nog kwader.

    We zien hem steeds verder weg zakken, en we weten niet wat we moeten doen. Het houdt heel onze familie bezig, en we zijn echt bang dat hij nog een keer uit het leven stapt. We leven alleen maar op verdriet momenteel, we zijn machteloos.

    We hebben even nagedacht over een gedwongen opname, maar we horen in onze omgeving dat gedwongen opname alleen gebeurt bij extreme omstandigheden (ik vindt dit extreme, hij zakt steeds verder in de schizofrenie, en hij heeft een aantal keer tegen mijn vader en moeder gezegd dat hij een einde aan zijn leven wil maken)

    Ik hoop dat iemand ons advies kan geven, wij zijn met zijn allen helemaal op, en weten niet meer wat we moetend doen.

  • dolf

    Hallo meisje24,

    21 niet? Dan is hij volwassen. Behandel hem zo. Als je hem gaat vertellen wat hij moet doen of laten, dan zal hij niet luisteren en zeggen dat het niet zo is en weglopen. Het is een kwestie van communicatie. Dus je vraagt hem of hij al een brommer heeft. Je vraagt hem of hij al een vriendin heeft. Ik durf er heel wat om te verwedden dat hij dat allemaal niet heeft.

    Als hij antwoordt dat hij dat allemaal niet nodig heeft, dan antwoord je: wat ben jij voor een man?

    Als hij antwoordt dat hij dat allemaal niet heeft maar wel heel graag wil hebben, dan heb je…… communicatie. Dan ga je bespreken hoe hij dat voor elkaar kan krijgen.

    Heeft hij al een brommerrijbewijs? Heeft hij dan al een auto?

    Je pakt hem op zijn mannelijkheid, zijn trots. Pakken is misschien negatief maar je confronteert hem echt met zijn handelwijze en zijn manier van leven.

    Nog iets anders: geef hem geen geld. Wil je hem iets geven? Goed, koop dat dan voor hem. Koop het desnoods samen met hem.

    Weer iets anders: probeer uit te zoeken waar zijn interesses naar uitgaan. Waar hij vol van is. Is het judo? Is het sleutelen aan zijn brommer? Dan kunnen jullie met z'n allen dat mogelijk voor hem maken. Ook hier geldt: jullie betalen de vereniging, de spullen. Weer iets om over te praten. Weer communicatie.

    Deze manier van handelen zorgt er ook voor dat je binnen je eigen grenzen blijft. Want jij en de rest van je familie kan zijn leven niet overnemen. Je kunt wel mogelijk maken dat hij weer iets van zijn leven kan maken.

  • Meisje24

    Bedankt voor je reactie Dolf.

    Iemand anders nog tips? Ik zag op de site van Ypsilon dat hun ook aan ‘'bemoeizorg’' doen. Dan komt er een professioneel iemand bij mijn broertje thuis, en gaat proberen door middel van praten om hem toch in theraphie te krijgen. Heeft iemand hier van gehoord?

  • dolf

    Nooit van gehoord, meisje, maar ik weet wel wat het betekent. Het betekent dat hij probeert je broer zover te krijgen dat hij medicijnen gaat nemen. Als dat niet voldoende is, zullen ze hem opnemen in een inrichting. Dat betekent in ieder geval dat jouw probleem met je broer mooi is opgelost door anderen. En dit is inderdaad cynisch bedoeld.

  • Meisje24

    Maar ze nemen hem toch niet zomaar gedwongen op? De arts van het GGZ zei dat het erg moeilijk is om iemand gedwongen op te nemen.

    Maar in zijn geval zou het wel beter zijn, hij moet gewoon zo snel mogelijk aan de medicijnen vanwege zij wanen :-(

  • Ruba

    Ach ja, wat is moeilijk, het is ook maar net of een arts z'n nek durft uit te steken: ik ben wel eens gedwongen opgenomen geweest, alleen maar op gronden van horen zeggen (oftewel jouw ouders zeggen dat hij heeft gezegd een einde aan z'n leven te maken en dat is genoeg)

    Bemoeizorg wordt m.n. gegeven aan zorgwekkende zorgmijders, mensen die niet alleen psychiatrisch ziek zijn maar daarbij ook nog eens ernstig vervuilen, overlast veroorzaken, etc. Juist ja, de lastpakken. Ligt een beetje aan waar je woont, of men ook de rustige patient gaat opzoeken, hoe druk ze het hebben. Is iig een betere optie dan gedwongen opname kan er meer over lezen in het boekje “Bemoei je ermee”, hoe het in z'n werk gaat. Even navraag doen wie bij jullie in de regio verantwoordelijk is voor de bemoeizorg: RIAGG, GGD of de GGZ.

  • Meisje24

    Bedankt voor je berichtje. Ik hoop dat ze mijn broertje willen helpen met de bemoeizorg, we weten anders echt niet wat we moeten doen. Ik was gister bij mijn moeder waar hij ook is in het weekend, en hij reageerde niet eens als ik hem wat vroeg. Ik moest het 3 of 4 keer herhalen voordat ik een antwoordt kreeg.

    Als de bemoeizorg niet helpt, dan weet ik het ook niet meer, dan hoop ik eigenlijk dat hij opgenomen wordt. Ik vindt dat heel erg, maar het is of hem steeds verder weg zien zakken, of gedwongen opname en medicijnen. De vorige keer dat hij medicijnen slikte, herkende ik hem echt weer als mijn kleine broertje. Hij had wel last van de bijwerkingen, maar de arts had gezegd dat die bijwerkingen minder zouden worden als hij de medicijnen langer slikte. En hij heeft ze maar 6 weken geslikt.

  • iemand

    Het is heel zwaar voor jullie allemaal als gezin…

    Je broertje heeft een moeilijke leeftijd (zowiezo) en last van angsten en wanen.

    Dat is niet niks. Probeer je eens te verplaatsen in he, er word je verteld dat je schizofrenie hebt en je toekomst dromen valen uiteen!

    Daarnaast ben je angstig…….. Dat is heel wat. Is bijna niet voor te stellen als je het niet hebt.

    Ik snap dat jullie hem niet verder willen zien weg zakken. Het is ook goed dat jullie er voor hem willen zijn, het beste met hem voor hebben.

    Ik vraag mezelf af of jullie al contact met jullie huisarts hebben gezocht.

    Het is namelijk zo dat wanneer iemand een gevaar voor zichzelf of voor een ander vormt, er een mogelijkheid is dat iemand gedwongen opgenomen kan worden.

    Als jullie denken dat hij echt een gevaar voor zichzelf is, kun je de huisarts om advies vragen.

    Daarnaast hoop ik ook dat bemoeizorg iets voor jullie kan betekenen!

    Dat zou erg mooi zijn!!!

    Het is belangrijk dat je je realiseerd dat het een hele moeilijke fase is voor je broertje. Daarnaast ontbreekt bij schizofrenie veelal het ziekte inzicht (zoals je broertje dat ook niet heeft). Dit maakt het vaak erg moeilijk.

    Ik wens jullie veel sterkte toe!

  • Gerda

    hoi

    wat je broertje heeft herken ik heel erg

    ze zeggen ook dat ik het heb maar heb volgens mij nog nooit en psygose gehad.

    moet ik wel zeggen dat ik heel erg bang ben de stad in te gaan dan ben ik bang dat mensen mij willen vermoorden en dan ga ik hyperventileren.

    ik vind wel dat ze te weinig doen als je broertje idd denkt aan zelfmoord of iets dergelijks dat hij gevaar voor de samenleving is dan moet er een mogelijkheid zijn om hem gedwongen op te nemen.

    mijn psygiater vroeg aan mij wil je zelfmoord plegen zei ik ja en werd bijna gedwongen opgenomen want ik wou niet het gekkenhuis in zo beleefde ik het.

    ik weet het is geen gekkenhuis ben onder tussen 3x keer vrijwillig opgenomen geweest.

    ik wilde graag kinderen geen medicatie want dan kon ik geen kinderen krijgen enz.

    (ik kan uit mezelf geen kinderen krijgen dus zou via ivf moeten)

    dus ik hoop voor jullie dat het goed komt en dat je broertje opgenomen word in ieder geval dat hij medicijnen slikt.

    veel sterkte ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt.

    liefs gerda

  • Meisje24

    Bedankt voor jullie reacties.

    We nemen deze week contact op met zijn huisarts, voor eventueel bemoeizorg of een gedwongen opname. Hij had gisteravond op de verjaardag van mijn zwager weer hele erge wanen. Mijn zus en ik zijn volgens hem ook verkracht/misbruikt door mijn vader. Hij heeft wel 2 uur tegen ons aan zitten praten op een heel dringende manier. Hij zei tegen mij dat ik geen contact meer met ‘hem’ (zo noemt hij mijn vader) moet zoeken. Op een gegeven moment kreeg hij ook een enge blik in zijn ogen, we werden gewoon bang voor hem. Hij zegt dat hij geen hulp hoeft te zoeken, omdat zijn probleem over 2 of 3 maanden opgelost is. We vroegen aan hem hoe hij het wilt oplossen zonde hulp, hij zegt dat dat gewoon lukt, ik heb aan hem gevraagd of hij soms van plan is mijn vader of zichzelf iets aan te doen. Hij zegt van niet, maar ik vertrouw hem niet. Het doet heel veel pijn om hem zo te zien, het is mijn broertje niet die tegen ons zo tekeer gaat, maar zijn ziekte, dat hou ik in mijn achterhoofd.

    Hij was zo overtuigd van dat mijn zus en ik misbruikt zijn, dat je het onderhand gaat geloven, ik heb nog nooit iemand op zo'n overtuigende manier horen praten. Ik weet 100% zeker dat mijn vader niks heeft gedaan met mijn broertje en ons, maar omdat hij zo overtuigd overkomt, ga je het haast geloven, echt heel raar. Ik kan me niks naars herinneren van vroeger, integendeel, ik en mijn zus hebben zover we terug kunnen denken een hele fijne jeugd gehad. Mijn broertje heeft verder ook niks om de misbruik te onderbouwen, hij zegt het alleen, verder praat hij heel erg verward :-(Gerda schreef:

    >

    > hoi

    > wat je broertje heeft herken ik heel erg

    > ze zeggen ook dat ik het heb maar heb volgens mij nog nooit

    > en psygose gehad.

    > moet ik wel zeggen dat ik heel erg bang ben de stad in te

    > gaan dan ben ik bang dat mensen mij willen vermoorden en dan

    > ga ik hyperventileren.

    > ik vind wel dat ze te weinig doen als je broertje idd denkt

    > aan zelfmoord of iets dergelijks dat hij gevaar voor de

    > samenleving is dan moet er een mogelijkheid zijn om hem

    > gedwongen op te nemen.

    > mijn psygiater vroeg aan mij wil je zelfmoord plegen zei ik

    > ja en werd bijna gedwongen opgenomen want ik wou niet het

    > gekkenhuis in zo beleefde ik het.

    > ik weet het is geen gekkenhuis ben onder tussen 3x keer

    > vrijwillig opgenomen geweest.

    > ik wilde graag kinderen geen medicatie want dan kon ik geen

    > kinderen krijgen enz.

    > (ik kan uit mezelf geen kinderen krijgen dus zou via ivf

    > moeten)

    > dus ik hoop voor jullie dat het goed komt en dat je broertje

    > opgenomen word in ieder geval dat hij medicijnen slikt.

    > veel sterkte ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt.

    > liefs gerda