Hallo Allemaal
Ik hoop dat iemand mij advies kan geven, mijn broertje (hij is 21) heeft schizofrenie. Hij is vorig jaar zomer een paar weken opgenomen geweest in het ziekenhuis op de psychiatrie afdeling, nadat hij anst aanvallen had. Hij heeft toen ook een paar weken medicijnen gehad, waardoor de angst aan vallen minder werden, ook begon ik hem weer als mijn broertje te herkennen toen hij op de medicijnen zat. Na een paar weken heeft hij vrijwillig het ziekenhuis verlaten, omdat hij vondt dat de artsen hem niet begrepen, hij is toen ook met de medicijnen gestopt, omdat hij veel last had van bijwerkingen. Na een maand gestopt te zijn met de medicijnen ging het bergafwaarts met hem. Hij is toen door gestuurd naar het ggz door het ziekenhuis, daar heeft hij 1 gesprek gehad, en hun zeiden tegen hem dat hij schizofrenie had, en dat hij zo snel mogelijk weer aan de medicijnen moest. Hij is bij het ggz scheldend weg gegaan, want volgens mijn broertje had hij geen psychose of schizofrenie.
Hij heeft daarna een maand of 2 bij een hypno therapheut gelopen, en sinds ongeveer 2 maanden is hij daarmee ook gestopt. Mijn familie en ik hebben nog een gesprek gehad bij het ggz zonder mijn broertje, en hun zeiden dat hij inderdaad schizofrenie had en dat hij snel aan de medicijnen moest omdat het alleen maar erger wordt. Ook hebben we een gesprek gehad met de hypno therapheut waar mijn broertje even hulp heeft gehad, die zei dat mijn broertje een rand psychose heeft, en dat hij veel waanbeelden heeft, hij denkt dat meerdere mensen hem iets aan willen doen. Mijn broertje woont nu bij mij zus doordeweeks, en in het weekend bij mijn moeder en haar vriend. Mijn vader wilt hij niet meer zien, hij beschuldigt mijn vader van verkrachting. Het gaat steeds slechter met mijn broertje, hij slaapt overdag en leeft snachts, hij is heel achterdochtig, en als je vraagt of hij hulp gaat zoeken, dan zegt hij dat hij over een paar weken geen hulp meer nodig heeft, waarom kan hij niet zeggen, want dat is een geheim. Ik heb tegen hem gezegd dat ik heel erg bezorgd over hem ben, en ik heb ook aan hem gevraagd of hij misschien gekke dingen ging doen. Hij verzekerde mij dat ik me geen zorgen hoef te maken (in hoeverre kun je iemand met schizofrenie geloven? :-( )
Hij heeft het nu dus telkens over een geheim, maar niemand mag weten wat voor een geheim (waanbeelden dus waarschijnlijk)
We weten echt niet wat we met hem aan moeten, hij wil niks horen over een psychose en schizofrenie, want dat wordt hij kwaad, over het ggz kun je maar beter ook je mond houden, want als je daarover begint, wordt hij nog kwader.
We zien hem steeds verder weg zakken, en we weten niet wat we moeten doen. Het houdt heel onze familie bezig, en we zijn echt bang dat hij nog een keer uit het leven stapt. We leven alleen maar op verdriet momenteel, we zijn machteloos.
We hebben even nagedacht over een gedwongen opname, maar we horen in onze omgeving dat gedwongen opname alleen gebeurt bij extreme omstandigheden (ik vindt dit extreme, hij zakt steeds verder in de schizofrenie, en hij heeft een aantal keer tegen mijn vader en moeder gezegd dat hij een einde aan zijn leven wil maken)
Ik hoop dat iemand ons advies kan geven, wij zijn met zijn allen helemaal op, en weten niet meer wat we moetend doen.