Er staat inderdaad niet expliciet iets over schizofrenie in een hoofstuk. Waar het op neer komt is dat schizofrenie een persoonlijkheidsstoornis is, ontstaan uit emotionele verwaarlozing (nu of ooit lang geleden). Niet perse van opvoeders of hun opvoeders of die daar weer voor (ga zo maar door). Het kan ook komen van een maatschappij waarin wij leven die niet (meer) aansluit op onze innerlijke beleving die voortkomt uit ons geweten. De combinatie hiervan ligt misschien nog wel het meest voor de hand. Wat ik hiermee wil zeggen is dat persoonlijkheidsstoornissen (net zoals verslavingen bijvoorbeeld) uiteindelijk misschien wel voortkomen uit een gevoel van ons geweten dat niet klopt met de werkelijkheid. Als ik kijk naar de maatschappij om ons heen dan zie ik een grote chaos waarin bepaalde zaken inmiddels als normen en waarden worden gehanteerd of als cultuur wordt uitgelegd waarbij ik me afvraag hoe dit in hemelsnaam tot stand is gekomen. Solidariteit, medeleven etc. stopt vaak al bij je land, landgenoten, familie, vrienden, partner of nog eerder bij jezelf. We hebben onze hebzucht en egoisme zolang zijn werk laten doen dat we gewoon niet meer in staat zijn nog te bedenken hoe het ook anders kan zijn.
Ik kan me voorstellen dat dit ver zit weggestopt bij ons mensen, maar dat er nog ergens een restje van “beschaving” in ons huist, nl. in ons geweten. Dit “weten” wat in ieder mens schuilt zorgt voor een onbehaaglijk gevoel in een ieder van ons. Het hangt dan van de opvoeding en omgeving af in hoeverre dit vorm krijgt. Persoonlijheidsstoornissen, verslavingen, ziektes, oorlogen, honger, dorst etc. liggen dan op de loer.
Ik zeg niet dat alles hieruit voortkomt, maar je hoort me het tegendeel ook zeker niet beweren.
Ik ben zelf 20 jaar lang gokverslaafd geweest. Ben er nu geheel vanaf en bovenstaande zienswijze is daarbij boven komen borrelen. Ik kan niets van bovenstaande bewijzen. Ik kan alleen maar zeggen.
Is het normaal dat we op onze wereld constant in oorlog zijn. Dat er mensen omkomen van honger en dorst terwijl een betere verdeling van onze rijkdommen veel kan voorkomen. Dat we steeds weer ons laten meeslepen door mensen die het zogenaamd goed met ons voorhebben. Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan en dit is alleen nog maar op macro niveau.
Ik denk in ieder geval dat de huidige psychiatrie (uitzonderingen daar gelaten) hier veel te weinig rekening mee houdt. Wat de invloed is van zulke omstandigheden op de mensheid. Ben benieuwd naar reakties.