Eindhalte?

• 

  Brian

  26-06-2006 00:33

  Geneeskundige leugens en experimentele medicatie plaatsen lichamelijke gezonde, veelal jonge mensen op zijspoor. De samenleving is zo ver geindividualiseerd dat er ook geen mogelijkheid bestaat terug te kunnen vallen op familie of ander soortige samenwerkingsverbanden. Je bent dan slaaf van een staat die gemanipuleerd wordt door grote onduidelijke geldschieters die het blijkbaar niet te goed met je voor hebben. Is er een weg uit de naar beneden gerichte spiraal des doods? De zwaar metalige medicatie kaleidoscoop leidt tot verslaving met onbekende geestelijke verassingen voor onze ziel. Onder magnetische velden die geinduceerd kunnen worden door als mobiele telefoonpalen vermomde zenders worden al jouw hormoon en serotonine huishoudingen op het juiste bevel eens lekker door elkaar gescrambled. Tel nu je zegeningen en stop met het vergif uit de helly. Laat weten als je klaar bent voor het alternatief..
• 

  Edwin

  26-06-2006 11:41

  Ik ben wel klaar voor het alternatief,kom maar op
• 

  anneke

  15-07-2006 23:46

  Pardon geen familie heb dag en ancht met mijn zoon geslapen en meegeleefd hij was zo bang .

  Heb hem moeten laten opnemen met een rm omdat stemmen zeiden hij mocht niks meer eten en hij moet echt aan de medicatie.

  dus praat niet over familie trek zich er niks van aan.

  want zit nog 2 keer per dag bij mijn zoon op bezoekuur.

  AnnekeEdwin schreef:

  >

  > Ik ben wel klaar voor het alternatief,kom maar op
• 

  Creat

  19-07-2006 23:38

  Moet aan de medicaatsie is natuurlijk wat de psychiaters je hebben wijs gemaakt

  helaas bestaat er geen medicaatsie tegen goed geloofigheit ieder zal toch moeten zelf beslissen als hij medicaatsie wil of niet wil Helaas is dit niet het geval in Nederland en komen mensen onteregt in de psychiatrie en dat om een niet wetenschapelijke bewezen ziekte :Creat
• 

  anneke

  20-07-2006 02:09

  Nou ik kan je zeggen dat al je zoon 19 jaar is en maar loopt te verkondigen ik ben 6 ik ben 6 jaren oud bang dat hij niet meer wil eten omdat zijn maag is weggetoverd.

  Ben ik wel blij met de psychiatrie en heeft hij wel degelijk medicatie nodig.

  Anneke
• 

  noix

  20-07-2006 14:13

  groot gelijk anneke, we mogen van geluk spreken dat er medicijnen zijn voor dit soort ziektes, want dat is het dus wel, een ziekte.

  En als je suikerziekte hebt heb je ook insuline nodig, wordt dat ooit in twijfel gebracht.

  Ik vind het jammer voor je dat er hier een aantal mensen zijn die in de antipsychiatrie geloven.

  Je komt hier ten slotte voor steun en dat kun je goed gebruiken, het is al moeilijk genoeg met je zo'n zo.

  veel sterkte noix
• 

  Brian

  20-07-2006 21:03

  Toen ik geboren werd kon ik ook niet helemaal bevatten waar ik nou nu weer beland was. Duidelijk is me wel dat het leven verstoord is en niet mijn psyche, zoals rijen van ‘vakmensen’ (met het zelfde kapotte leven als ik) me wouden doen geloven. Ter compensatie van het gemis van miljoenen jaren oude, weggesaneerde levensstrukturen en rituelen bood de in wit vermomde genocidist mijn psyche verdovende en afvlakkende periodiek in te nemen legale(?)drugs. Als voorbeeld: je zit in een zinkende boot en de eindelijk toegesnelde reddingsschuit werpt je een duikbril toe. Jouw mannetje is het slachtoffer van de algemene leegheid die dit leven biedt, wat in vaktijdschriften beter bekend is als ‘lifestyle’. Dit bericht heeft niets met antipsychiatrie te doen, omdat dat een andere psychiatrische stroming is. Ik ben tegen iedere psychiatrische handeling omdat het commerciele eenwegs relaties betreffen die alle andere normale menselijke interactiviteits vormen verstoren en uiteindelijk doden. Psychologie heeft gedeeltelijk, maar zal uiteindelijk helemaal, een asset (een verhandelbaar item) van ieder mogelijk menselijk contact maken. Precies, geestelijke prostitutie. Nu zijn al teveel mensen, waaronder anneke en noix aangewezen en dus afhankelijk van commerciele geestelijke ondersteuning. Omdat ze geen andere keuze meer hebben, kunnen ze helaas niets anders meer dan geloven in goedgelovigheid.
• 

  anneke

  20-07-2006 22:03

  hallo Brian

  Jij praat steeds maar over de commercie en presteren in de maatschappij maar dat is bij mij niet aan de orde.

  Ik wil maar 1 eenvoudig iets namelijk een beetje geluk voor mijn kind.

  Als iemand lichamelijk ongeneeslijk ziek is zegt de buitenwereld ooooo wat erg en hoe moet dat nou.

  Als iemand schizofrenie heeft wat geestelijk ongeneeslijk is is hij gek.

  Nou mooi niet hoor en ik weet dat jij daar ook zo over denkt alleen wij verschillen in mening wat betreft de psychiatrie en medicatie.

  Maar weet het doet mij heel veel pijn mijn kind te zien daar op de gesloten afdeling te zien zitten en nog zo bang maar ik had geen keus meer ik ging er anders zelf aan onderdoor.

  En als er nog een vooruitzicht was van hij wordt binnenkort iets stabieler dan had ik hem nooit op laten nemen.

  Maar zelfs de verpleging zei toen hij vorige week binnen werd gebracht ze hadden nog nooit iemand zo bang en ziek gezien.

  Groetjes Anneke
• 

  otje

  21-07-2006 02:28

  beste anneke,

  je zegt het zelf al, je zoon zit opgesloten, en waarom omdat hij bang is en zich ziek voelt.

  naast het feit dat hij zit opgesloten, krijgt hij ook dagelijks een letterlijk geestdodend middel toegediend. de gevolgen hiervan zijn dat hij zal sterven, of het nu van binnen of van buiten is.

  ik denk uit je woorden te kunnen opmaken dat je (en terecht,) twijfelt aan zijn “gekheid”.

  dit gevoel, het gevoel dat er iets niet klopt als je hem op zijn zo'n mooi toegewezen afdeling ziet liggen, dat gevoel is zo ontzettend natuurlijk want wat er daar gebeurt druist tegen al ons geweten in.

  heel lang geleden werden de mensen die spraken van visioenen en stemmen als wijzen op handen gedragen, denk aan het boek de bijbel. vele leven nog naar zijn regels en streven nog naar zijn bewustzijn. (trouwens 80%v/d wereldbevolking is bang voor goden)

  nu sluiten we mensen die vergelijkbaar gedrag vertonen op in een grijze kamer.

  het is nodig dat je je zoon bijstaat en hem helpt als hij bang is, als hij bang is voelt hij zich eenzaam en dan heeft hij je nodig.

  geef hem begrip en heel veel liefs vooral dat en dat vooral, het kan best goed komen laat die rare witte jassen je niets wijsmaken, hun beeld van goed is nou eenmaal helemaal verkeerd.

  als je vanuit zijn manifesterende werkelijkheid probeert te communiceren dan begrijpen jullie elkaar vast en zeker, en als hij zijn angsten kan delen dan worden deze ook vanzelf minder.

  veel geluk enzovoortsssssssss

  groetjes otje

  ps: sind wanneer kunnen psychologen een vooruitzicht voorspellen, ik dacht dat paranormaal gedrag en de overtuiging van toekomstvoorspellende gaves tot de sector wanen behoorde???
• 

  Brian

  21-07-2006 20:51

  Hallo Anneke,

  De opnemende verpleging zegt altijd tegen de familie of partner(s) dat ze het nog nooit zo erg gezien hebben. Dit is om jou het gevoel te geven dat alles juist is, wat de opname noodzakelijk maakt. Als ik je bericht lees vraag ik me af wat nu precies het beetje geluk is dat je voor je zoon wenst. Zodra je dat onder woorden kunt brengen dien je het hem te bezorgen. Das toch wel het minste wat je als kind van je moeder kan verwachten.