ik schrijf al anderhalf jaar op schizofam en dat zijn moeders die een kind hebben die schizofreen zijn hier nu mijn gedicht ik heb het naar hun geschreven op de avond nar zijn rm die hij heeft gekregen eb ik sta daar volledig achter
het is nu midden in de nacht de spanning is eraf maar zit hier toch met een rot gevoel.
ben ik blij dat mijn kind opgenomen is ja maar aan de andere kant voel ik mij schuldig.
Ik weet Dave was heel ziek en heb alles gedaan wat mogelijk was.
maar toch blijft het moeilijk ik kan niet rustig slapen met hem maar hij is nu opgenomen en zonder hem kan ik helemaal niet slapen .
Zijn vader mijn man lig allang in bed en slaapt al .
Ik denk dat het bij moeders wat anders is al hoewel met de ambulance moest ik meegaan vader huilde wel maar ik moest het maar doen.
Ik weet nu wel wat houden van is
een kind wat er is maar ook weer niet dus ooo zo mis,
Van spontaan tot helemaal in een waan
en niet meer bewust van zijn bestaan.
Bang voor zijn wanen en in hele erge nood.
Hij wilde eigenlijk wel en ook weer niet dood.
Want hij vertelde op goede momenten dit is geen leven meer,
en als moeder of vader zijnde doet je dat heel veel zeer.
dus in boekjes wat is liefde ze kunnen beter zeggen wat is schizofam.
Dan kan ik alleen maar zeggen dit is houden van..
Ik denk dat deze woorden voor zig spreken.
Groetjes Anneke