leponex

• 

  otje

  25-07-2006 00:10

  er breekt een dag aan (hoop ik) waarop meer en meer mensen zullen gaan begrijpen dat geestezieken niet zo ziek zijn als we nu helaas denken. sterker nog de meeste zijn helemaal niet ziek.

  zie het als hoe het nu bijvoorbeeld met homosexulateit gegaan is, dit werd jarenlang (en het fenomeen heeft zelfs recente volgers) alszijnde ziekte beschouwd een biologishe afwijking, er werden zelfs medicijnen voorgeschreven aan deze “patienten”

  te belachelijk voor woorden denken we nu, maarja toch worden mensen die bijvoorbeeld tijdelijk in een dipje zitten nu met al het gemak een ap voorgeschreven.

  absurd.

  ik weet dat er zich zo nu en dan mensen in de meest vreselijkste psychoses bevinden en ook ik vind dat met gebrek aan beter medicatie op dat moment op zijn plaats is, maar niet als langdurige oplossing en al zeker niet als massaproduct.

  alleen in uiterste noodgevallen, ja en nu gaat iedereen weer roepen dat hun geval toch echt een noodgeval is, daar word ik dus misselijk van niet omdat jullie dat zouden roepen maar omdat jullie dat zijn gaan geloven , omdat een witte jas dat zegt, een autoverkoper vertrouw je toch ook niet, en wat is tegenwoordig nou nog het verschil, er is tegenwoordig geen verschil meer het gaat om provisies en targets halen! ook in de geestelijke gezongheidszorg.

  wanneer gaat dat nou doordringen.

  poeh poeh puf puf tis warm mensen, NEXT!!!
• 

  anneke

  25-07-2006 00:29

  weet je wat een noodgeval is,

  als je hele gezin man en nog een zoon eronder lijd en moeder dat ben ik dood wil

  Want dit was geen leven meer veroordeel me maar dat ik een rm rechtelijke machting heb doorgezet

  Ik kon en kan nog steeds niks .

  Dus zeg maar wat ik had moeten doen ben benieuwd

  Anneke
• 

  otje

  25-07-2006 09:24

  beste anneke,

  ik ben niet de persoon die jou gaat zeggen wat je had moeten doen,

  tevens ben ik niet de persoon om over jouw situatie te gaan oordelen. misschien is jouw zoon wel de uitzondering op de regel.

  ik kan wel uit je opmerking opmaken dat het al met al een heftige ervaring is geweest die bij alle gezinsleden veel emoties heeft losgemaakt, wat op zijn minst begrijpelijk is natuurlijk.

  ik vind het niet prettig om te horen dat je zelfs aan zelfdoding hebt gedacht, maar voor mij is dit wederom een bewijs dat de psychiatrie zich niet om mensen bekommerd maar om geld. als we jouw last op dat moment wat hadden gedeeld met zijn allen dan voelde jij je nu tenminste sterk genoeg om leven aan te kunnen.

  ik kan je niet zeggen wat je beter had moeten doen, en al helemaal niet of mijn manier beter is.

  ik kan je wel adviseren om eens zelf op onderzoek uit te gaan, als je de door ons genoemde feiten niet gelooft is dat prima maar misschien dat als je ze op een medische website ziet het weer anders overkomt, ik raad je echt aan om gewoon eens wat zelfstudie te doen, welke medicijnen slikt mijn zoon, wat zit daarin, wat doet dat in zijn hoofd. als je begrijpt op welke wijze deze medicatie zijn symptoombestrijding bereiken weet ik zeker dat je er direct anders over denkt.

  beter nog vraag maar eens aan de psychiater wat de gevolgen zijn van de medicatie op lange termijn, kijken of hij in een autoverkoper veranderd of niet….

  liefs
• 

  Sytse

  25-07-2006 21:13

  Bepaalde soorten medicatie maakt lichaamlijk en geestelijk dood

  dat weten ze in de psychiatrie donders goed.

  Heb zelf in een gesprek met een zuster daar een heel openlijk gesprek

  meegevoerd toen mijn partner daar voor de zoveelste keer lag.

  Zijn was toen in de veertigjaar heeft me ook verteld dat ze oud zou worden

  ze is nu 66 jaar en om eerlijk te zijn versleten met 18 jaar is de ziekte begonnen.

  MAW toen begonnen ze met de medicatie tot nu toe, maar echt zonder is gewoon onmogelijk heb hele goede gesprekken gevoerd heb beslissingen genomen dwarstegen wat de artsen wouden. Het is knokken maar heel moeilijk openheid is er weinig maar soms lukt het als je er goeie band krijgt met het verplegend personeel.

  Dat heb ik daar gehad in Leeuwarden jammer dat die afdeling gesloopt is waren zusters die ook open stonden voor de partner, je werd daar ook opgevangen als ze zagen hoe of hij vertrekken wou als hij zich af melde maar het is een gesloten wereldje op zich.

  ☺
• 

  Brian

  26-07-2006 21:10

  De openheid die je wou was er gewoonweg niet. Geen arts kon je toen en nu garanderen wat de preciese uitwerking zijn zal en hoe de ‘ziekte’ zich zal ontwikkelen onder de behandeling. Daarom is het ook zo'n gesloten ‘wereldje’ en ook hierom heeft een psycholoog en psychiater zwijgplicht. Dit heeft niks te doen met bescherming van iets of iemands privacy. Anti-depressiva maar ook de distributie van illegale straatdrugs hebben slechts maskering van het kapotte leven tot doel. De mens is gedegradeerd tot zijn eigen huisdier. Misschien snap je nu waarom de paradijsvogels in de dierentuin niet meer wegvliegen. Vroeger kon je als je gek was de kliniek nog in of een fijne kur in de zwitserse bergen beleggen. Nu kun je gewoon doorgaan met je uitzendbaan, zonder dat iemand wat merkt. Mag je mij vertellen waar het gesticht zich nu bevindt?
• 

  Sytse

  26-07-2006 22:39

  Gelukkig zijn die inrichtingen er niet zoveel meer

  en heb je meer beschermtwonen, alleen ik begrijp niet

  wat jij tegen die medicatie hebt.

  Er zijn gewoon mensen die er echt niet zonder kunnen

  wat denk je wel, als mijn vrouw er zonder kon dat zij die troep

  te slikken kreeg, om de dooie dood niet.

  ☺
• 

  Creat

  26-07-2006 23:10

  Ik denk zelf meer dat het om Brain is the doen om gewoon the waarschuwen voor de pillen the laten merken dat er mensen zijn die er anders offer denken als jij pillen wil slikken mag je dat voor mij zelf weten maar als je voor gedwongenheit bent ben je voor een dictatuur hoe zou jij het vinden als ik voor jouw zouw bepalen dat je beter niet op forums kan zitten omdat jij kenelijk lange tenen hebt je bent the snel geraakt en dat is niet goed foor jou je kan dat egt beter niet doen is dat dan wat je wilt Sytse Groeten:Creat
• 

  Sytse

  26-07-2006 23:38

  Je moet even goed lezen wat ik schrijf Creat

  heb het niet over dwang.
• 

  Creat

  27-07-2006 01:09

  En ik schreef als jij voor gedwongen bent je hebt een freemde manier van dingen inpreteren
• 

  Brian

  27-07-2006 15:19

  Ik ben tegen de verpopulairisering van geestelijke problemen en de gemakzucht waarmee psychologen depressies bevestigen en vervolgens een receptje voor risperdal uitschrijven alsof het een hoofdpijnpoeder betreft. Als je je eens gaat verdiepen in de antidepressiva statistieken schrik je je dus echt een psychose. Deze ontwikkeling is nog lang niet teneinde. Jou eigen ervaring is uit een andere tijd. Jouw vrouw was veertig toen ze voor het eerst medicatie kreeg. Tegenwoordig worden kinderen van zes al volgestopt. Zelf met negentienjarigen heb ik al mijn twijfels. Hoe kan iemand van 19 een levenslang geestelijk probleem aangepraat worden? Dit is een misdaad voor mij. Als je 19 bent is je hoofd en de inhoud, nog lang niet volgroeid. Hoe kan een dokter dan zeggen dat het nooit meer goed komt? Deze dokter is zelf niet goed bij zijn verstand. En waarom heeft de samenleving geen geduld meer met kinderen? Die inrichtingen van vroeger waren ook zo gek nog niet. Het waren meer herstellingsoorden. De link tussen psychose en ongezond leven werd niet ontkend zoals tegenwoordig. Vroeger was het duidelijk dat als je niet zoveel geld had, je eetpatroon natuurlijk niet zo gevarieerd kon zijn. Tegenwoordig wordt de oorzaak van ieder probleem altijd intern gezocht (in eigen brein), dus spitten in heden en verleden. Nooit logisch, in drugs of drankmisbruik, slecht voedsel, isolatie of geldgebrek. Dus nog even opnieuw, goed dat de medicatie mogelijkheid bestaat, maar zeer kwalijk hoe er mee rondgestrooid wordt. Ik schat dat bij slechts 5 % van de slikkers je ervan kan spreken dat het misschien de beste (en laatste) oplossing is. De rest ziet het slikken als instant (drugs) oplossing voor hun levensprobleem waarmee ze kampen. Dit vind ik teneerste laf, omdat je je niet bereid toont hier een niet chemische oplossing voor te zoeken. Ten tweede is het een directe belediging voor die mensen die wel met hangen en wurgen hun levenskwalen te boven kwamen.