Brian

• 

  Patty

  16-01-2007 21:00

  Bryan Ik wil even reageren op een stukje wat jij heb geschreven in december:

  Gun ieder, hem of haars gekte of psychosen door er niet met een minderwaardigend vingertje naar te pinken. Ga je, voordat je een psychoticus op een recht spoor wilt zetten, eerst eens heel goed zitten afvragen waar het naar toe leidt. Ik zit persoonlijk en zelf liever in de stoptrein naar de hel dan in de intercity, waar uitstappen onmogelijk is.

  Jij lijkt alles wel heel goed te weten. Ik laat ieder in zijn waarde en als hij of zij gek wil doen dan mag dat van mij zolang je een ander niet schaadt. Jij geeft erg af op doktoren en de medicijnen die zij voorschrijven. Bedenk je wel dat sommige mensen deze medicijnen wel nodig hebben. Want als de overheid/ politiek en dat alles wat jou dwars zit niet in zou grijpen het een puinhoop zou worden.

  En ik spreek uit ervaring. Mijn broertje van 23 is schizofreen en stemmen in zijn hoofd zeggen dingen maar wel hele foute dingen. Het komt regelmatig voor dat hij opdrachten uitvoert met als gevolg dat andere daar onder lijden. Hijzelf lijdt de familie maar ook onschuldige mensen die hem passeren op straat. Deze mensne hebben er niet om gevraagd om met de dood bedreigd te worden, auto vernield en nog erger. Als hij zijn medicijnen optijd inneemt gaat het beter met hem. Maar als één of ander betweter denkt het beter te weten dat medicijnen vergif zijn stapt hij ervan af. Dit komt door mensen zoals jij die verhalen rondstrooien dat het allemaal niet goed is en bla bla bla. Ik heb zo wat berichtjes van jou gelezen en ben echt benieuwd wat jij nou zoal in het dagelijks leven doet werk? studie? patner?

  Ik ben het overigens wel met je eens dat ‘soft drugs’ verboden moet worden, maar ach daar vult de overheid weer hun portemonnee mee. Maar op het roken blijven we hameren dat mensen daarmee moeten stoppen terwijl drugs erger zijn dan een sigaretje. Met een sigaret schaadt ik mijzelf maar softdrugs kan men ook de omgeving schaden. het vergroot de kans op schizofrenie

  groetjes
• 

  Brian

  18-01-2007 17:21

  Hoi Patty, bedankt voor je belangstelling. In het dagelijks leven ben ik vooral ook schizofreen, zoals de meesten van ons. Schizofreen ben je op het moment dat je merkt dat je geestesinput niet meer gelijk (in balans) is aan je geestesoutput. Dit komt door overmatig consumeren, isolatie en (financieel) egoisme. Bij lichamelijk gezonde mensen uit dit zich bv in agressieviteit, welke niet welkom is in onze wereld. Dit kun je onderdrukken met medicijnen, maar dit zal niets veranderen aan de oorzaak. Met morfine kun je ook geen rottend been genezen. Jou broertje heeft dat nodig wat er niet meer is, vertrouwen. Helaas is vertrouwen weggesaneerd. Bleek niet langer winstgevend te zijn, want vertrouwen is saai en niet flexibel. Voor vertrouwen zijn ook meerdere mensen nodig en dit staat weer haaks op het individualiteitsideaal dat hier geldt. Illegale drugs of legale medicijnen zijn ieders persoonlijke hoofdzaken, dus een eigen beslissing, vandaar de populariteit. Drugs kun je alleen nemen.
• 

  Patty

  18-01-2007 20:58

  Hoi Brian

  Hij heeft zeker mijn vertrouwen ondanks alle 'schade" die hij aanricht.

  Ik veroordeel hem niet omdat ik weet dat hij er niets aan kan doen.

  Maar het blijft een feit dat hij al ruim een jaar een onschuldige vrouw bedreigd en lastigvalt. Hij vernield haar auto, huis stuurt dreig brieven enz enz.

  Ik begrijp die vrouw ook heel goed, het is voor haar heel beangstigend. Mijn broertje denkt dat zei heeft gezegd jij bent een sukkel (hij was verliefd op haar) maar zij heeft dit nooit gezegd en al zou ze het gezegd hebben dan is het geen reden om iemand met een mes of knuppel te bedreigen en haar het leven zuur te maken. Ik voel de angst van die vrouw maar blijf onvoorwaardelijk mijn broertje steunen. Mijn vriendin begrijpt niet dat ik hem bij mijn dochter van 4 jaar laat. Maar hij is een goed mens en heel lief voor dieren ook ik ben ook niet echt bang. Wij hebben meer de angst dat hij zichzelf of iemand anders wat aan doet. Als hij zijn medicijnen op tijd slikt gaat het goed met hem. Maar soms zijn er periodes dat hij zegt dat hij niet schizofreen is. En tja die financieel is het ook een ramp. Hij houdt een baan niet goed vol want dan krijgt hij weer problemen met andere mensen. Ik hoop dan ook dat ik nogeens wat win in de staatsloterij dan kan ik zijn schulden betalen een autootje voor hem kopen en hem verwennen met een dagje onbeperkt shoppen. Voor hem is het wel beter om te werken zodat hij wat regelmaat en structuur in zijn leven krijgt hoe doe jij dat? Werk je en zo ja wat voor werk doe jij en hoe los jij conflicten op met mensen die een probleem hebben met jou ziekte? En hoe oud ben je als ik vragen mag? Of vraag ik nu erg veel???

  groetjes Patty
• 

  Brian (een andere)

  23-01-2007 22:06

  Het beste is het om het niet te vertellen, dan gaat het ook het snelste over. Dan begint niemand erover en dan is het ook geen item meer. Gekheid komt met vlagen en lost meestal ook weer spontaan op in het niets. Een medische behandeling plakt eerst een labeltje zodat je er altijd aan herrinnerd wordt en vervolgens wordt je ook nog veroordeeld tot levenslang slikken zodat het onmogelijk is het te vergeten. Allemaal misdaden tegen de mensheid. Jouw broertje is zo geworden omdat hij het niet verwerken kan dat zijn verkozen vrouw er nog niet klaar voor was en er geen ondersteuning is van een oudere generatie die profijt kan hebben van een relatie tussen de beide. Ouders zijn eigenijk nooit geinteresseerd omdat ze (de naoorlogsegeneratie) zichzelf onafhankelijk zijn gemaakt van hun eigen kinderen door zorgvuldig geplannde financiele politiek. Ze hebben geen behoefte aan verzorging door hun eigen kinderen. Deze politiek die het verbreken van menselijke bindingen als oogmerk heeft/had leidt tot individualisatie en schizofrenie. Individualiteit is geen verworden recht maar een logisch gevolg. Dat wat nu verstaan wordt onder vrijheid is een stuiptrekking van de vermoorde ziel. Antidepressiva en andere psychoactivederivaten trekken het mes definitief door de spirituele slagader. Dit betreft ook ondergetende en geadresseerde. Ook ik behoorde tot de generatie die zich verblindde aan de mogelijkheden. Maar zover is het nu nog even niet. Een geestesziekte is voorbij op het moment dat je er niet meer aan denkt. Laat dus zomin mogelijk anderen je eraan herrinneren.