re brian

• 

  anneke

  21-09-2007 00:17

  Ik heb dus ook een hele tijd niet op dit prikbord gereageerd maar schizofrenie is niet zo maar iets en ik kan het ook niet los laten dus blijf ik reageren waarom Brian waarvan ik dacht hij is schizofreen hij zegt dus van niet nou kan zijn maar ga dan in de tweede kamer zitten met de wereld vergaat en noem maar op want dat zijn ook komedianten en daar pas jij dan wel bij je heb de intigentie maar ga mij niet vertellen waarom mijn kind niet gelukkig kan worden.

  Ben het wel met je eens 20 jaar hij heeft geen sociaal leven maar jij kan dat niet weten want jij bent niet schizofreen hij wel.

  Ik probeer voor hem het leven zo aangenaam mogelijk te maken

  Anneke
• 

  noix

  21-09-2007 14:16

  Hoi Anneke,

  Ik ben het ook vaak niet met brian eens, wat niet wil zeggen dat hij zijn mening hier niet mag verkondiggen, wel vond ik het idd raar dat hij geen schizofrenie heeft.

  Ik ben het met je eens Anneke, je zoon kan best gelukkig worden of misschien een beter woord is tevreden met zijn leven en zijn activiteiten.

  Daar streeft denk ik ieder individu naar en ziek en gezond..

  Zou niet weten waarom een 20 jarige jongen ongelukkig moet zijn.

  Geluk zit m vaak in momenten, daarom denk ik dat het beter is te streven naar tevredenheid, geluk is wel een heel hoog doel.

  Maar wat je bedoelt is duidelijk, en is ook logisch vanuit het oogpunt van de moeder dat je je zoon graag gelukkig ziet.

  Ik hoop dat jij zelf ook een beetje gelukkig bent, en niet alleen maar bezig bent met je zoon, maar ook met je eigen leven.

  groetjes noix
• 

  roy

  21-09-2007 14:59

  Hoi Anneke,

  wat vervelend om je zoon zo te zien zonder sociale contacten.

  Zijn er geen manieren om hem te activeren?

  Zelf heb ik ook schizofrenie en ga regelmatig naar een dag activiteiten centrum. Je moet even een drempel over maar eenmaal gebeurd wordt het steeds makkelijker om naar toe te gaan.

  Ik doe er nooitr iets anders dan een bak koffie drinken en shag roken, maar ook af en toe een praatje.

  Je leert de mensen op den duur een beetje kennen.

  sterkte roy
• 

  anneke

  21-09-2007 21:18

  Hallo Noix

  Je slaat de spijker op de kop ik ben inderdaad teveel bezig met Dave alhoewel het minder word.

  Maar het blijft moeilijk voor mij zeker omdat er tot zijn 17 jaar geen vuiltje aan de lucht was dus hij heeft geproeft van het gewone leven en nu hij dus een ernstige vorm van schizofrenie heeft tot weinig meer in staat is.

  Dat doet voor een moeder heel veel pijn en daarom probeer ik zoveel mogelijk voor hem te doen dat het leven voor hem ook nog een beetje leuk is.

  Maar ben het met je eens hij moet niet teveel afhankelijk van mij worden want zowel hij heeft een eigen leven en ik ook en ik heb niet het eewige leven en moet hij toch op zich zelf kunnen .

  Ook daar ben ik en mijn man mee bezig om het voor later als wij er niet meer zijn geregeld te hebben maar het is oooooo zo moeilijk

  Anneke
• 

  anneke

  21-09-2007 21:43

  Hallo Roy

  Dave is bij Reakt geweest is ook zoiets waar jij naar toe gaat alleen hij voelt zich daar te goed voor al denk ik dat hij daar op zijn plaats is hij werkte daar bij de fietsen makerij maar dat verveelde hem en hij wil nu nog maar 1 ding en dat is naar school gaan ik denk zelf dat het niet gaat maar wil wel alles voor hem doen dat hij de kans krijgt en dan zelf inziet dat het niet lukt dan weet hij voor zichzelf het gaat niet

  Anneke
• 

  noix

  22-09-2007 09:55

  Lijkt me idd ook moeilijk, je moet ook niet te veel bezig zijn met hoe het met hem zal gaan als jullie er niet meer zijn,

  Wat wel belangrijk is, is at hij een goede hulpverlener heeft dat als hij vind dat het niet goed gaat, hij direct opgenomen kan worden.

  Verder vind ik het wel knap van je zoon dat hij wil gaan studeren.

  Ik heb dit zelf ook gedaan na (en voor) mijn eerste psychosse, en moet toegeven dat het tempo daarna voor mij te hoog lag, maar ga naar een dekaan en ze houden rekening met je.

  Uiteindelijk heb ik mijn studie niet afgerond, omdat het gewoonweg niet meer ging.

  Dat vind ik wel jammer, maar ik heb nu leuke hobby's waar ik de dag ook wel mee door kom.

  Mijn verhaal is dus geen succes-story, maar wellicht dat van je zoon wel,

  sterkte noix
• 

  Brian

  24-09-2007 22:25

  Precies dit zijn de stemmen die een stemmenhoorder hoort. Reflecties uit het dagelijks leven van nietszeggende uitspraken van naasten, collegas, onbekenden en passanten. Bedankt voor het passende voorbeeld. Het spijt me heel erg dat ik niet schizofreen ben. Ik ben trouwens wel ongelooflijk gek, das nog veel erger dan schizofreen.