Goede (dagdeel)
Woensdag krijg ik alles verklaard van de psycholoog.
De extreme impotentie die ontstaan is door het wegnemen/dringen van het libido had veel klinische gevolgen, de geaardheid hiervan is zo drastisch dat de sexuele voorkeur niet eens meer in kaart is.
Ik heb getwijfelt of ik homosexueel zou zijn maar daar is nog steeds geen sprake van in zoverre dat ik gekenmerkt/ontdenkt heb. Dit is tevens een dusdanige hoge preoriteit dat mijn motivatie weerhoudt als dit wel zo zou zijn.
Mijn hele leven lang was ik super emotioneel, gevoeling, maar ook het tegengestelde hiervan. Dit is anders dan dat homosexuelen doen.
Het ontnemen van het libido heeft een positieve invloed gehad in het gevoelsleven doordat deze (gevoelens) (indicaties) weer terug in een abstact context werden geplaats, (in hoeverre dat ik nog enigzins libido had). Met andere woorden Het sociale ritme verbeterde.
Bij manische depressiviteit is het feit dat men verstoorde emoties/gevoelens heeft, maar zonder intuities kan ik nu dus niets meer uitsluiten of vaststellen, dit doordat het libido dus een grote rol in het waarnemen speelde.
In de psychiatrie/psychologie is het geen raar fenomeen dat zij alles laag over laag kunnen ontkennen zoals ik dus omschrijf in welke realiteit het ook wordt aangetoont.
De realiteit bepaal je zelf vandaar de verschillende meningen/karakters waarvan men zelf overtuigd is dat deze kloppen. Maar wat als je net zo intelligent bent als zij; dat je terplaatse een gehele situatie kan manipuleren, de tactieken doorziet, maar onvoldoende capaciteit hebt om door anderen heen te prikken waardoor een beter zelfbeeld zou kunnen ontstaan in wat wel of niet ziek is, onafhankelijk van het libido dat tegen de cognitive problemen diende.
Het is wel een gemakkelijke competentie voor zowel ter verdediging als de aanval om je eigen belangen te behartigen. Zodoende is het vrij gemakkelijk om iedereen wat wegwijs te maken, en zo wordt ik dus genaaid. Dat er een aantal dingen speelden is een feit daar had ik niet veel moeite mee, maar door de bagetarisatie heeft het nogal een groot effect op de depressie gehad.
Ik kan dus nergens terrecht, andere familileden denken dat ik gek ben, voor hen is alles één geheel en één realiteit dat weer leidt tot eindeloze discussies waardoor ik weer ziek word aanschouwt doordat ik alleen naar mezelf luister.
Enigzins klopt het wel alleen komen er meerdere factoren aan bod dat weer leidt tot een andere conclusie. Dit werkt visa versa.
Wat doe je dan om snel van de ziekte af te komen???
Er zijn honderden factoren die hier bovenstaand aan de orde komen om een duidelijk perpectief te kunnen bieden, ik heb geprobeerd de kernpunten in een kloppend verhaal te plaatsen.
Het doel van het verhaal is te voorkomen dat ik eeuwig patient zijnde wil ontkomen door die strategieen, en me eigen drive willen weten te vinden, zoals school, werk, sociaal leven, en je loopbaan voor een vast bestaan.