6 maanden nadat ik 23 ben geworden kreeg ik deze aandoening..
Heb van tevoren 18 jaar onafgebroken op school gezeten (4jaar MAVO,1 jaar MEAO, 1 jaar Handel en 4 jaar horeca BBL) en werkelijk niks gemist in me leven of iets noemenswaardig ergs meegemaakt.. Verder voor de rest helemaal gezond, nooit ontslagen en niks aan de hand.
Ik heb vanaf het begin al afgevraagd waarom zoiets ergs in hemelsnaam in dit land van “de vrijheid” mogelijk is.. Je zou zo'n taferelen eerder verwachten in Noord Korea ofzo, maar nee, gewoon hier in Nederland zonder dat er een uitweg is.. Vooral als je ook nog met alles weet, wat je wordt aangedaan en daar echt kapot aan gaat als je tegen echte mensen dat moet uitleggen en er niks aan gebeurd.
Ik vond het vanaf het begin dat me stemmetjes wel erg echt tegen me deden praten en dat gaf me eigenlijk wel een wat veiliger gevoel..
Nu bijna 20 maanden later is dat wel het laatste waar ik blij mee was.
Heb vanaf het begin het idee gehad dat ik alleen was aant vechten om niet dood te gaan. Maar het blijkt dat ik niet anders kan als dood gaan, wat ik ook probeerde.. Ze proberen me zo veel sneller als het kan een menselijke robot te maken, alleen om me eerder dood te krijgen. Ik moest zelfs met alle systemen van hun omgaan zodat ze me iets aan konden doen omdat je dan fouten deed maken, alleen om hun eigen systemen om iemand dood te krijgen beter te maken, terwijl mij iets werd aangedaan als er iets fout ging. Want ze hebben me een programma aangedaan, waarmee ik meer bewustzijn had als normaal, waardoor wat ze me aandoen, niet bedoeld is om mee te maken laat staan te overleven. Want door dat bewustzijn in me hoofd kan je alles veel erger ervaren.. Helemaal i.c.m. met dat gevoel in me gezicht en hoofd waardoor je alleen nog maar last kan hebben met je hele hoofd van elk zinnetje wat iemand je laat denken, wat ook nog erger kan zijn als pijn en je zonder gevoel of met me eigen bewustzijn denken, ik geeneens een verantwoorde beslissing kan nemen om mezelf dood te maken, het voelt dan of je opgesloten zit in je eigen lichaam. Dit ook doordat ze me voor het eerst pas helemaal gemaakt lieten denken, met het ergste wat ze iemand daarmee aan kunnen doen, maanden achter elkaar. Dat zonder het te laten verwerken in me eigen zinnetjes & woordjes en iets te moeten denken zonder ook maar iets van geheugen gebruik te maken, zodat ik niks meer kon zeggen, maar het wel niet erger kon ervaren en bewust meemaken door me bewustzijn waarmee je van alles last hebt, geen een keer minder mee te mogen maken.
Doordat ik, ondanks alles van tevoren, erin bleef geloven om er levend vanaf te komen, is wat ze me zonder aanleiding flikten, echt niet normaal te noemen.. Wie laat je leven op;
- zonder gevoel en emotie te voelen (nergens) zodat je geen plezier kunt ervaren, iets spannends niet als iets spannends ervaart etc. Zo moet ik me leven dus met tegenzin leven, omdat je dan geen plezier uit je leven kunt halen.
- zonder honger, eetlust en zin om te eten waardoor je zelfs niet van je eten kunt genieten, niet smaakt en dat zo goed als altijd met tegenzin moest doen.
- een gevoel in me hele hoofd wat lijkt op een waas, waar écht niemand mee kan leven, waardoor je alleen nog maar kan ervaren wat ze je aandoen in je hoofd en je geeneens meer ergens anders op kunt concentreren omdat je er zoveel last van hebt. Zo voelt je hele hoofd als bewustzijn en het is echt niet te meten hoeveel meer last je dan kan hebben van iets.
- me totaal waardeloos laten voelen.
- me totaal nergens zin in laten hebben.
- me zinnen die ik denk totaal in een andere zinsopbouw laat denken en/of andere woordjes, wat me hoofd echt niet geregeld kreeg om dat mee te maken.
- me dit aandoen zonder dat ze ooit wat aan te merken hadden op hoe ik ze deed behandelen of deed reageren op een situatie.
En dan te bedenken dat “me stemmen” tegen me blijven praten tot ik dood ben. Had ik maar gewone schizofrenie.. Dat terwijl ik nooit een serieuze kans heb gekregen om iets te bereiken hiermee en nog steeds niet weet, wat ik dan wel kan doen aangezien ik geen zekerheid heb over wat ik kan/mag onthouden. Ook laten ze me handen chronisch slapen om de beurt, zodat ik geeneens me werk kan doen waarvoor ik op school heb gezeten..
Waar draait het normaal om bij schizofrenie?
- Dat ze je met een programma met stemmen je eerder dood kunnen krijgen (legaal)
- Ze je normaal proberen te bewijzen dat je niet goed genoeg ergens voor bent en je daarom gemaakt laten denken
- Het erop neer komt dat ze je (het liefst onbewust) alles laten doen waar je dood aan kan gaan.. (zoals meer laten roken, drinken etc waardoor ze je eerder dood laten gaan)
- Dat ze door iemand gemaakt te laten denken, ze je aan bepaalde dingen NIET kunnen laten denken. Zo kunnen ze geld aan je verdienen.
- Dat ze van de belasting die ik altijd betaald heb, mensen betalen om me dit aan te doen. Ook zeggen ze dat ze tegen me moeten blijven praten tot ik dood ben.
- Soms maar 2 dagen in de week last hebt van een stem.
Waar draait het bij mij om??
- Zo snel mogelijk me dood krijgen
- Me zoveel mogelijk last laten hebben, zelfs van dingen waar je geeneens last van dacht te kunnen hebben
- Me gebruiken om hun programma beter te maken zonder dat je een leefbaar leven ervoor terug kan krijgen.
- Me laten geloven ergens in om het allemaal mee te willen maken, wat ze uiteindelijk toch niet waarmaken en me maar zonder aanleiding de ergste dingen aandoen wat ze op dat moment aan konden doen.
-
Waaraan konden ze zien dat ik niks gemaakt was van tevoren? Terwijl ze altijd me wijs probeerde te maken dat het zo was en me dat als reden gaven om me alles aan te doen. Omdat dat niet zo was maakte ik echt te erge onmenselijke dingen mee.
- Kon nieuwe dingen bedenken waaraan je dat kon zien.
- Hun beelden voor iemand te maken werkte niet, alleen bij anderen zodat ze me te erge echte gek doodmaak situaties bij mekaar deden denken.
- Op al hun vragen kon bewijzen dat ik bij alles meer invloed had.
- alles echt ipv gemaakt dacht
Wat kon het kwaad??
- Dat ze me een heel programma aandeden wat een mens niet aan kan zonder gemaakt te denken van tevoren omdat niemand je genoeg kan helpen dan. Dat op maat gemaakt d.m.v. alle woordjes en emoties kunnen opnemen in me hele leven. Verder was het gemaakt om te uiteindelijk niet meer te denken, maar alleen nog maar te praten.. En omdat ik tegen echte mensen mocht praten, hield dit je echt teveel bezig en kan je zo stukken minder doorzien, dus véél moeilijker..
- Ik merkte dat er echt een gedeelte van je hoofd uitgezet moest worden om het te kunnen ervaren/handelen. Bij mij werd er alleen dingen aangezet om er meer last van te hebben..
- Tot ze me na een jaar me gemaakte systeem afpakte zonder aanleiding(!) en me dat samen met minimaal 50 andere dingen aandeed zoals; alles vergeten wat je in je leven hebt meegemaakt, nergens emotie meer voelen, in 1 emotie gemaakt denken, geen enkele zin van mezelf meer denken, nergens meer tegen kunnen vechten etc.
- Ze zo heel snel, normaal, iemand dood krijgen en ze dat daarom niet mogen. Eer je daar achter komt, moet je alles goed doen en toen kwamen ze aan dat ik teveel had meegemaakt en daarom maar dood moest.
- Ik me als gewoon mens dingen moest voorstellen (dus meteen iets uitbeelden) en ze dan hele systemen hebben om je dan dood/gek te praten. Alles wat je dan voorstelt, kon het systeem waarmee je denkt in de war maken en elke keer dat ik dat gewoon deed, kreeg ik weer een nieuwe gek/doodmaak situatie.
- Ik nooit kon voorstellen dat je zelfs met een doodmaak programma, geen eerlijke kans krijgt om te vechten voor een leven en heb echt alles gegeven wat een mens kan geven. Hoop dat ze dat vlug afschaffen, want dat programma is een echte misdaad!
- Iemand er voor zorgde dat ik te scheve beelden uitbeelden toen ik nog niet gemaakt deed denken, wat ze wel konden zien dmv alles op te nemen en iets uit te laten beelden wat ze dachten dat ik dacht. Daarvoor kon iemand met de verkeerde situatie dit mij aandoen terwijl ze alleen uitbeelden hoe ik zelf was, zonder me zo te maken.
Ik had me “ziekte” redelijk onder controle en kon D.M.V. goed gezond verstand, constant bij de les blijven, goeie normen en waarden een leefbaar leven leiden zonder teveel mee te hoeven te maken..
Totdat ik erachter kwam dat je helemaal nergens voor kunt vechten, ondanks als je alles goed doet.. Ze kunnen dit nog steeds niet ontkennen zelfs..
Dat begon toen ik na een 14 maanden meemaakte dat ik opstond en alles vergeten was wat ik in me leven had meegemaakt. Dit kan alleen door delen van me hersens uit te zetten waar me herinnering zitten en me alleen via het database geheugen (gemaakt geheugen) laten denken wat ik al meemaakte sinds ik dit kreeg..
Verder moest ik het doen met uiterst beperkte zinnetjes kunnen denken waar geen hond blij mee zou zijn.. Verder werd er elke week wel weer wat aangedaan wat echt mensonterend is/was.
Dit varieert tussen geen tv kunnen volgen, 2 maanden lang(!), me bewustzijn en beseffingsvermogen in 1x keer he-le-maal uit te zetten nu al 5 maand zonder, maar wel gemaakt bewustzijn waarmee ik zo veel meer last had dan dat je met je eigen bewustzijn ooit kunt hebben.
Verder staat alles waardoor je plezier en emotie kunt beleven uit (gevoel van je buik tot hoofd) en zie ik het echt niet meer zitten.. Kan alleen nog maar last hebben van dat gemaakte bewustzijn. Omdat ik toen ik naar een advocaat toe ging, ook nog spontaan anders ging laten denken en praten + dat ze de advocaat aan de verkeerde dingen lieten denken, waardoor ik helemaal geen vertrouwen meer heb in het rechtssysteem. Waar een wil is is een weg, waarom is er voor mij niet dan?? Wie moet er dan zoveel ervaren zonder dat er grenzen zijn wat je mee mag maken zonder er iets aan te kunnen doen..
Dus denk ik, ga maar alles op internet zetten wat me dus écht geen ruk meer kan boeien.. Misschien dat anderen wat aan me informatie hebben, dat het echt erger kan zijn en me dat gelukkig erbovenop hield al die tijd, ook al bleek dat niet zo te zijn. Heb geen zin meer om me leven met tegenzin te leven omdat ik wel alles meekrijg, maar me leven me geen plezier kan geven omdat ik niks uit mezelf mag voelen of denken. Terwijl je wel van alles evenveel last hebt en zelfs nog meer omdat je dan niet kan uiten.
Dan te bedenken dat ik een echte optimist ben waar zelfs me stemmetjes nog vrolijk van gingen doen en altijd ben altijd positief tegenover het leven bleef staan.. Maar als je geen gevoel nergens hebt, dan houdt dat toch echt op, ook al wil je zo graag..
Dan te bedenken dat iemand dat gewoon met een knopje alles aan en uit kan draaien.. Alles wat ze me aandoen merk ik zo op, het is echt NIET normaal..
Wat doen ze zoal allemaal bij me?
- Zoveel bij me aandoen dat ik geeneens meer kan typen wat ik opgeschreven had en me hoofd ergens bij kan houden. ( zelfs geeneens meer kan beseffen hoe slecht ik alles opschrijf, dus me excuses als iets dubbel erin staat)
- Me confronteren met gebeurtenissen in me leven die ik heb meegemaakt en die proberen af te kraken en/of om te draaien
- Als ik aan een gebeurtenis denk of moet denken, moest ik meteen het voor me zien zoals ik het toen meemaakte.. Hieraan zie ik dus dat ze al vanaf me 5e de signalen die me ogen naar me hersens sturen kunnen opnemen en zelfs om kunnen zetten tegenwoordig in beeld zoals hierboven.
- Me niks laten voorstellen al sinds half januari 2009.
- Me té echt iets laten denken terwijl ik weet dat ik het niet zelf dacht, daar is een hoofd niet voor gemaakt..
- Me sinds ik dit heb, onafgebroken achter elkaar laten denken zonder een minuut rust (behalve in me slaap meestal).
- Me constante stress en spanning laten voelen tot ze delen van me hoofd uit deden zetten (!).
- Met echte doodsbedreigingen (zoals omver worden gereden etc).
- Totaal geen privacy meer hebben (in me hoofd, me pc, me telefoon zitten echt met alles te kloten).
- Me het ergste gek-maak-gedoe aandoen wat er beschikbaar was en tussendoor hun eigen inbreng geven om me dood te krijgen.
-Me financieel aan de grond houden.
-Me 2 maanden me informatie te laten verwerken in andere woordjes en zinsopbouw, zonder me normaal te laten denken (i.c.m. geen bewustzijn +gevoel en emoties).
- me geen plezier meer laten ervaren dmv geen gevoel.
- me geen honger laten voelen uit mezelf.
- me lichamelijk dingen aandoen zodat ik geeneens me werk kan doen waarvoor ik op school heb gezeten door eerst me rechterhand chronish laten slapen zodat ik geen kracht meer fatsoenlijk heb in me hand waardoor ik niks vast kon houden en naar een paar maanden toen het bijna over was, was me linkerhand aan de beurt die ze echt maximaal laten slapen nog steeds.. kon geeneens meer gel in me haren doen, me kont afvegen etc. en dat maanden achter elkaar.. Heeft iedereen met schizofrenie daar last van??
- Me niks laten onthouden waarvan ik zeker kan zijn waardoor werken&een opleiding volgen een utopie is..
- Gewoon normaal tegen me doen maar ondertussen wel zonder (!) reden me de ergste dingen aandoen.
- Door me constant te bewijzen dat ze nóg iets hadden waardoor je weer anders bagger en ongelukkig kan voelen een jaar lang, totdat ze klaar waren met alle dingetjes wat ze hadden om me gek te krijgen.. Ben blij dat het me gelukt is om ze alle 7 op een rijtje te houden zonder er van door te draaien of raar van te doen..
Totdat ze alles deden uitzetten(gevoel, bewustzijn,besef) en me confronteerden + me lieten ervaren hoeveel meer last iemand kan hebben als dat uitstaat en me lelijke dingen als iemand anders lieten ervaren en handelen..
Als je het mij vraagt, een regelrechte poging tot moord..
- me alles verpesten wat ik leuk vond (nog steeds ook al ervaar ik iets leuk niet meer als leuk)
- er voor zorgen dat ik geen vriendin meer krijg en dus ook alles doen om dat te verpesten zonder dat ik ergens raar of paranoia op gereageerd heb.
- zelfs me muziekbeleving te verpesten zodat zelfs muziek me geen voldoening meer geeft..
- me constant dingen laten vergeten en me al 6 maanden laten vergeten wat ik de dag(en) ervoor heb gedaan en gedacht heb, dus in principe helemaal nergens aan laten denken.
-De laatste maanden soms maar 2 of 3 dingen per dag in me op laten komen.. Zo weinig dat ik ze kon tellen. Dus vergeet dat huishouden maar..
-Me alleen nog maar op antwoorden wat laten bedenken ipv denken, ook nog in andere woorden als mezelf
- En wel het ergste, me dingen laten denken terwijl ik het niet tegen kan houden en/of zelf iets kan bedenken(!), terwijl ik wel meekrijg dat ik niks kan bedenken en dat ik iets niet uit mezelf dacht.
- alle andere dingen die ik vergeten ben..