schizofrenie?

• 

  silent

  21-12-2005 21:30

  Weet je, ik vind het mooi dat jullie zo denken en ergens geeft dit wel een steek in mijn hart, jaloezie. Ik heb ook wel steun maar begrip is anders. Echt gelukkig kan ik mezelf niet noemen en ik wil niet dat mijn kind hetzelfde moet meemaken. Het zou alleen nog erger zijn omdat ik mijn verleden nog niet genoeg heb kunnen loslaten en als ik zou merken dat mijn kind ook gepest word zou ik erg emotioneel worden en niet weten wat te doen.

  Ik zou te beschermend zijn voor mijn kind en aan de ene kant is dat goed maar aan de andere kant juist slecht. Ik ben ook te beschermend opgevoed en doordat ik het ook al in me heb om achter alles iets te zoeken en gepest ben is dat alleen maar erg versterkt.

  Ik zie genoeg wat ik mijn moeder aandoe en dat wil ik mijn kind niet aandoen. Een gezond kind zou al moeilijk zijn, laat staan dat het 1 of andere ziekte heeft. Mag mij egoistisch noemen, maar ik wil niet voor de keuze staan dat ik mijn kind te kort doe omdat ik zo ben. Ik moet me erbij neerleggen dat zo iets gewoon niet mogelijk is voor mezelf, toch niet hoe ik nu ben. Al klikt mijn biologische klok ook verder en ik wilde altijd jong moeder worden, het ziet er niet naar uit dat ik snel uit deze situatie raak.

  Iedereen moet het voor zichzelf beslissen. Voel jij je sterk genoeg. Ik wist ook van iemand dat ze niet aan kinderen moest beginnen omdat ze er niet goed aan toe was. Ze was beter maar ik wist dat ze een posnatale depressie ging krijgen. Als je last hebt van depressies dan mag je er bijna zeker van zijn dat je na je zwangerschap dat krijgt. Ze wilde het ook niet geloven maar blijkt dat het nu wel zo is en ze bijna niet voor haar kind kan zorgen. Ergens vind ik dat je wel wat moet vooruitdenken want het kindje lijd er nu wel onder.

  Ik heb ook al gedacht, o'h ik ga er gewoon voor' maar dat kan ik gewoon niet maken. Hoeveel mensen staan nu niet op straat en ik kan moeilijk gaan profiteren van anderen want er komt een tijd dat ik alleen kom te staan.
• 

  silent

  21-12-2005 21:34

  Ik las de teks (in mijn rssreader) en wist al dat het van jouw kwam zonder de naam te lezen :p
• 

  Brian

  21-12-2005 21:52

  Mijn moeder had ook een ongelofelijke postnatale depressie toen ik baby was, toch hebben we samen veel lol gehad in de zeventiger jaren. Ik wist toen al heel goed hoe ik om moest gaan met depressieve vrouwen, we hadden zeer veel steun aan elkaar, ook omdat ik nog niet wist hoe ik met mes en vork kon eten. Mijn mamma heeft het me allemaal geleerd en ik hielp haar door de donkere en sombere dagen met mijn stralende lachen en baby brein.
• 

  Brian

  21-12-2005 22:16

  Hier komt mijn kerst en nieuwjaarskaart..
• 

  Angela mv Rick 20-05-2005

  23-12-2005 13:51

  Je moet je niet jaloer voelen Silent, ik ben hier ook door een hele zwarte tijd heen gegaan toen ik alles nog niet zo zonnig kon bekijken, ik heb gewoon mazzel gehad dat ik nu zo gelukkig ben, ik ben me ervan bewust dat iedere dag de laatste kan zijn dat ik me zo voel daarom geniet ik ook zo.

  Ik hoop dat jij ooit ook gelukkig word en dat het volgend jaar mag gebeuren dat is mijn nieuwjaarswens voor jou.

  Heus ook met een erge ziekte kan je gelukkig worden of zijn.
• 

  haasjehup

  07-01-2006 23:06

  na mijn tweede psychose kwam ik mijn huidige man tegen. We kregen een zoontje. Ik heb elke dag angst voor de toekomst.

  Zal hij een psychose krijgen? Ooit?

  Zo ja; ik zal er onvoorwaardelijk voor hem zijn.

  Zo nee: gelukkig maar.

  In beide gevallen zal ik evenveel van hem houden.

  Ik heb er niet te lang over nagedacht… gewoon ervoor gegaan

  Wat de diagnose betreft; elk mens kan een psychose krijgen, ieder stel hersens heeft een grens van wat het aankan. Drugs, druk, ingrijpende gebeurtenissen, martelen, etc. Dat alles kan bij ELK mens een psychose opwekken.

  Na een psychose is een lange tijd van herstel nodig (minstens twee jaar) en dan nog kan het sociale funtioneren achterblijven in vergelijking met vroeger.

  Mijn ouders hebben daar veel verdriet van. Ik stond midden in het leven en nu aan de zijlijn…

  Ik ben best gelukkig, al zou ik willen dat ik sociaal sterker was.
• 

  Angela mv Rick 20-05-2005

  08-01-2006 11:26

  Dat sociaal sterker komt vanzelf wel weer. Ik heb dit gehad in de tijd dat het nog veel erger was. Nu ben ik sociaal weer sterker, kan goed met mensen omgaan maar trek me bewust heel vaak terug en voel me dan niet eenzaam ofzo. Ik heb tegenworodig weer een goed netwerk en hou goed contact met genoeg mensen, heb dat jaren niet gekunt.
• 

  Silent D

  26-07-2006 04:18

  Bijna een jaar verder. Bedankt voor je wens Ankie, ik kan me niet herinneren of ik die gelezen heb.

  Geluk is het niet echt geworden maar ik ben wel positief gegroeid. Er is enorm veel gebeurd waardoor ik ook veranderd ben. De reden waarom ik hier ben is omdat ik voel dat het even weer de verkeerde richting uitgaat mar ik doe dit alleen maar om even wat te posten en tips te halen.

  Als ik dit jaar verhuis dan zal 2007 wel positief zijn. Ik heb nu al die slechte jaren gehad en 2 heel slechte maar toch gaat het al beter. Ik moet toch wel ooit geluk hebben .