en nu?

• 

  noix

  09-02-2007 11:31

  kennelijk weet je er niet zoveel van, het is een middel wat zeker van deze tijd is, nu meer dan ooit, en het heeft geen nare bijwerkingen, lijkt me toch een goed alternatief vor pillen.

  groet noix
• 

  Brian

  09-02-2007 21:07

  De mens van nu is ook niet meer die van toen. Ik bedoel dat het desondanks de gebruiksrevival niet stroomt anno 2000. Je kunt je ook nogwel in een citroen-eend gaan voortbewegen, zolang je de snelweg maar mijdt. Ben het wel met je eens dat een ect een beter alternatief is voor de nieuwe psychotici die nog NOOIT met chemicalien behandeld zijn geweest. Heb je de keuze, als er een arts bestaat die je een keuze geeft, tussen AD (met voorgeschreven regelmaat) of een of enige ect-sessies, kies dan altijd voor het laatste. De populariteit van AD is mede te verkaren door het ongecompliceerde toedienen, keel open en gorgelen. Bij een ectsessie komt er aardig wat meer bij kijken zoals behandelend- en reinigings personeel en materiaal. De patient moet ook in een bed liggen, wat tegenwoordig ook in onhaabare betaabaarheid omgerekend moet worden. Deze curiose machine stamt uit een tijd die heel wat menselijker was dan het nu. Bij een ect behandeling kwam ook zo een hoge hoeveelheid aan liefde vrij die de schok van de electriciteit al weer neutraliseerde. Bij de gemiddelde apotheker krijg je zelfs geen airmiles. Ik ben voor de herinvoering van de machine. En drie zusters per patient.
• 

  een vriendinnetje van

  20-02-2007 10:56

  we hebben samen gewoond, een hel noemde ik het weleens omdat je je afspraken niet na kwam. OOk als we het duidelijk hadden besproken. mijjn oma was ziek, ging dood wij zouden er de volgende dag heen gaan. zo blij was ik dat je mee ging. echter de volgende dag was jij moe en kon het je niets schelen. opruimen deed je niet omdat je daar geen zin in had. uit het niets kon je woedend worden op mensen die we niet kenden, een studie of baan vond je al snel helemaal geweldig maar na een week was het niets voor je, was het te makkelijk of hielden ze geen rekening met je, er was altijd wel iets….zo vaak heb ik me een zeur gevoeld, ik werd er zelf ‘gek’ van. moest opgenomen worden, het verleden kwam naar boven…

  het gaat nu goed , ik heb een nieuwe vriend, studie en opgeruimd huis

  … maar hoe gaat het met jou? je kwam me opzoeken had het over achtervolgingen en camera's. Ik begreep er niets van, viel na een minuut of vier in slaap, zo vermoeiend… later hoor ik van je vader dat je opgenomen bent niet vrijwillig en anderen zien je wel eens door de straten lopen en dan herken je ze amper.

  ik wou dat het anders was, ik wou dat je terug kon komen en we weer met elkaar uren konden kletsen over van alles, ik wou dat je mijn vriend kon leren kennen ik wou… ja, ik wou altijd zo veel…waarom hij niet?

  ik snap het niet, sorry!