ja daar heb je ook gelijk in Arnie, maar als ik hier bepaalde reacties lees dan wordt het sterk afgeraden om met mensen een relatie te beginnen die geestelijk minder stabiel zijn. Maar noem mij nou eens 1 relatie op waar een partner of zelfs beide partners het soms even niet meer trekken door bv. financiele schulden of teveel over werken. Dat is ook vette stress waar het zogenoemde “normale” nederlandse gezin niet onderuit komt. En tegenwoordig zijn mensen zo snel gestressed en zitten ze maar al te snel aan de anti depressiva. Wat ik overigens echt niet normaal vind. Mijn totale jeugd is verpest door de ziektes in mijn gezin maar ik liet me nooit uit het veld slaan, ging zelfs studeren en was gemotiveerd om de beste cijfers te hebben in de klas.
Nu snap ik wel dat ik dus duidelijk een sterke geest heb die wel tegen alle rottigheid in de maatschappij bestand is, maar waarom zoveel andere mensen niet?
Misschien wel omdat ze nooit hebben geweten wat echte stress is! Ik had meiden en jongens in de klas die al zwaar depressief konden worden van een telefoontje die ze niet ontvingen van hun partner. Dat vind ik om te grof te zeggen gewoon DIEP TRIEST. Dus wat is er mis met wat stress? kan het geen gezonde stress zijn? Ik ben zoveel wijzer geworden en ik liep al ver vooruit op mijn leeftijdsgenoten door alles wat ik had meegemaakt.
Tuurlijk waren het moeilijke tijden maar ik kwam er sterker uit. Wat is daar mis mee?
Waarom altijd zo negatief denken en daardoor de positieve punten vergeten?
Mensen met minder stress in hun leven hebben soms ook maar een leven zonder inhoud! Mijn leven heeft wel degelijk inhoud omdat de kijk op het leven bij mij door mijn broer totaal is veranderd.
Ik heb vaak zat super veel lol met hem en mijn ouders en ik geven genoeg liefde aan hem waardoor die best wel een happy single is, maar desondanks kunnen wij hem niet bieden wat een partner die hem lief zou hebben wel te bieden heeft.
Willen we dat uit eindelijk niet allemaal???
Samen oud worden met iemand waarvoor jij je leven zou geven, die je meer lief hebt dan jezelf…
Mijn klasgenoten gingen elk weekend uit hun leven was doelloos, zonder enige toekomstvisie genoten ze van elk weekend stappen en scoren. Ik heb daar nooit behoefte aangehad door alles wat ik mee gemaakt heb. Ik zocht juist een vriend met wie ik op hetzelfde niveau lag qua iq zodat ik goed kon communiceren in mijn relatie en gezellig met hem dingen kon doen. Dat is mijn enige wens in het leven. Gelukkig zijn met mijn partner, en anno 2005, helaas horen daar nou ook de ziektes bij… Daar komt denk ik niemand meer onderuit in deze tijd…