Hallo Anneke,
Ik wil je zeggen, dat ik denk, dat je er heel goed aan gedaan hebt, om je zoon te laten opnemen.
Zelf lijd ik niet aan schizofrenie, maar mijn vriend, die ik af en toe zie, omdat meer niet mogelijk is,gezien de situatie, is behept met deze ernstige psychiatrische aandoening. Het gaat mij vaak door merg en been, als ik zie, dat het zo'n afbreuk doet aan zijn persoonlijkheid.
Heel lang was hij een echte "zorgmijder'', maar gelukkig gebruikt hij nu medicatie, waarmee hij zijn wanen voor een groot deel onder controle heeft.
De bijwerkingen van de medicatie zijn soms vervelend en hij is er wel eens mee gestopt om die reden, maar toen ging het weer mis…
Hij ziet nu eindelijk in, dat hij ze moet gebruiken en hoewel hij een moeilijk “leven” houdt, is het hem gelukt om wat structuur in zijn leven te brengen.
En soms heeft hij best goede momenten. Veel prikkels moet hij uit de weg gaan, want dan gaat het al gauw mis.
Ik zie hier in de stad veel mensen rondlopen, die aan schizofrenie lijden of aan een combinatie van drugsverslaving en schizofrenie en/of andere psychiatrische problematiek. Ik vind dat zo triest en ik weet dat snel ingrijpen met medicatie verder afglijden kan voorkomen. Worden mensen niet behandeld met medicatie, dan duurt het veel langer voordat het weer wat beter of minder slecht gaat. Veel mensen zijn uit de vaak rustige omgeving gehaald van een psychiatrische kliniek en moesten weer in de stad gaan wonen. Nu blijkt dat dit voor veel mensen die o.a. aan schizofrenie lijden niet haalbaar is. Dit is een domme bezuinigingsmaatregel gebleken.
Ik hoop, dat jouw zoon een draaglijk bestaan heeft of krijgt en ik wens jouw gezin veel sterkte met het verwerken van wat jullie meegemaakt hebben en nog meemaken. Het is gewoon een rotziekte, een ziekte die veel gevoelens van machteloosheid en rouw met zich meebrengt.
Dag hoor,
Vriendelijke groet van Marieke.